'Ik ben zestig jaar gelukkig'
OOSTZAAN - Cor en Rie de Boer vieren op dinsdag 24 september hun zestigjarig huwelijk. Niet in een zaaltje, maar gewoon gezellig bij hen thuis, omdat ze niet zo mobiel zijn. Al zolang bij elkaar en nog vol liefde. Wat is hun geheim?
Door Marcel van Stigt
Bij koekfabriek Verkade in Zaandam is het allemaal begonnen
Rie (79) is nog maar even snel naar de kapper geweest. Want ja, ze moet met Cor (81) op de foto en dan wil ze er patent uitzien. Het echtpaar zit klaar voor het interview en op de vraag wat zestig jaar huwelijk voor hen betekent legt Cor in één zin de kern bloot: "Ik ben zestig jaar gelukkig."
De schoentjes van Rie
Beiden werkten vroeger bij Verkade in Zaandam, hij als koekjesbakker, zij als inpakster. Zo kennen ze elkaar. Cor had aanvankelijk vooral oog voor de schoentjes van Rie: wit met rode randen. Die vond hij prachtig. Maar ook van Rie zelf raakte hij gecharmeerd. En dat was wederzijds.
Prachtige dag
"Op de kermis kwamen we elkaar weer tegen," vertelt Rie. "En toen raakte het aan. We kregen verkering, zijn verloofd en getrouwd. Een prachtige dag was het, met mooi weer."
Handkar
Bij Verkade zijn beiden weggegaan. Rie werd huisvrouw, Cor volgde zijn hart en begon een vishandel, 't Scharretje. Eerst met een handkar. De handel liep zo goed dat hij een auto kocht. Die bleek nogal gammel te zijn, dus hij ruilde hem in voor een bestelwagen.
Cor: "Twintig jaar heb dit gedaan. Ik wilde voor mezelf beginnen vanwege de vrijheid, het handelen, de veilingen en het contact met de mensen. Ik ventte in heel Oostzaan en maakte graag een babbeltje. Maar er zaten ook wel een paar moeilijke klanten tussen.
Zonder bakje
Wilde ik voor een klant kibbeling in een bakje doen, moest het zonder bakje. Dacht hij dat het bakje werd meegewogen. Dus zei ik: 'Hou je handen maar op'. Legde ik het er maar in, ook al was die kibbeling nog heet. Maar dat maakte de klant niet uit."
Naar de speeltuin
Twee kinderen kwamen, Cor en Henny, en later vijf kleinkinderen en vier achterkleinkinderen. Rie: "Dat was een mooie periode, toen mijn kinderen nog klein waren. We gingen dagjes weg en naar de speeltuin. Het was wel vreemd toen ze eenmaal de deur uit gingen. Er was toen toch minder leven in huis."
Acute afsluiting
Maar ook samen vermaken Rie en Cor zich uitstekend. Ze doen spelletjes of zitten op het balkon te lezen. Wel zijn ze noodgedwongen wat aan huis gekluisterd. Was Cor in 2012 nog van kanker genezen na een geslaagde darmoperatie, drie jaar geleden sloeg het noodlot opnieuw toe, maar dan op een andere manier.
Linkerbeen koud
"Ik zat op een zondag op de bank en mijn linkerbeen werd koud en helemaal blauw. Het bleek een acute afsluiting te zijn. Mijn been is geamputeerd en ik kwam meteen in een rolstoel terecht. Dat heeft me veel pijn gedaan."
Op slag mantelzorger
Ook voor Rie was dat een abrupte verandering. Zij werd op slag mantelzorger. Dat is soms zwaar, niet in de laatste plaats omdat ze zelf herstellende is van een gebroken bovenbeen.
Hulp van buren
"Het valt voor mij niet altijd mee," bekent ze. "Maar we krijgen onder anderen veel hulp van buren."
Geheim
Het huwelijksgeluk lijdt er niet onder. Wat is hun geheim? Volgens Cor draait het om eerlijk tegen elkaar zijn, om geven en nemen.
Hij kijkt liefdevol naar Rie. "Ik ben nog steeds verliefd op je. Dat heb ik vorige week nog tegen je gezegd."