Dieren liefde
door Isa Bron
Er komt een mevrouw gehaast binnen lopen. Haar eerste vraag is of de huisarts uitgelopen is. Ik kan haar hierin gerust stellen. Mevrouw loopt naar buiten om haar man hiervan op de hoogte te brengen.
Uit het leven gegrepen
Uitgehongerd
Mevrouw parkeert een wandelwagen in de gang. Een plastic overkapping moet 'de kleine' beschermen tegen de regen. Mevrouw loopt direct door naar het einde van de gang. Daar is het toilet en een wastafel. Zij laat de kraan lopen. Even later hoor ik hevig slokkende geluiden. Ik zie in mijn ooghoeken nog net de onderkant van een fles. Zo die is uitgehongerd, denk ik nog. Niet veel later zie ik wie de speen van de fles in zijn of haar mond heeft. Het is… een hond! Een boxer om precies te zijn; een dorstige weliswaar.
Gesmak
Als ik even later de telefoon neerleg, hoor ik weer bijzondere geluiden. Deze geluiden komen wederom van de geparkeerde wandelwagen. Ze zijn weer smakkend van toon, maar toch anders. Ik kijk op, richting gang en zie dat de mevrouw de hond overlaadt met hoorbare kussen. De liefde druipt er van af. Zal de mevrouw wel weten dat ze niet bij de dierenarts is? Na enige tijd stopt de mevrouw met deze met liefde doorspekte actie. Op advies van haar man, trekt zij de kap over de wandelwagen c.q. hondenkar. Ze aait met haar beide handen nog even heel intensief de kop van haar lieveling om vervolgens het vervoermiddel in de wachtkamer te parkeren.
Helaas heb ik er nu geen zicht meer op. Ik ga er van uit dat de wachtenden in de wachtkamer nu getuigen kunnen zijn van een bijzonder staaltje dierenliefde.