Afbeelding
(Foto: )

Boerderij opstand

Aan de rand van het bos, vlakbij de landerijen van de grote boerderij van boer de Boer, zaten drie mussen. Ozon, Ceo de tweede en Stikstoffel. Ze waren alle drie de jonkies van moeder en vader Aarde. Ze zaten een beetje verveeld te wiebelen op een tak van een grote boom. Ozon, laag op een tak, de andere twee op een iets hogere tak. Ze keken het weiland in waar Bertha 1 tot en met 200 rondliep en af en toe aan het gras zaten te trekken. Gras waar de mus Stikstoffel zijn uitwerpselen had laten vallen. Verderop liepen nog 8 grote Hinnikers, met oogkleppen. Ook zij aten gras.

De mussen vlogen weg en landden bovenop een hok waar Zero de Haan de scepter zwaaide over een dertigtal kakelende kippen.

Evert het varken en zijn talloze kornuiten vermaakten zich de godganse dag in een groot modderbad. Daar had boer De Boer speciaal in geïnvesteerd. Hij had in alles veel geïnvesteerd. Het project had de naam "Vrije uit- en inloop." Dat gold voor al zijn dieren.

Het was een rustig en een fraai boerderijtafereel. Alle dieren leken het naar de zin en goed te hebben. Maar plots was er herrie in het hok waar Zero de Haan de baas was. Het gekakel was niet van de lucht. Ozon, Ceo de tweede en Stikstoffel schrokken zich een hoedje en vlogen terug naar de rand van het bos. Het was een vlucht.

Bertha 1 tot en met 200, ook zij werden onrustig, evenals Evert en zijn kornuiten. De vonk sloeg pas echt over toen bij de Hinnikers de oogkleppen afgingen en ook zij zich in het rumoer mengden. Naderend onheil hing in de lucht – opstand! Het was Miepie Kip die het had gehoord: ruime halvering van de dierenstapel. Zij had boer de Boer verslagen rond zien lopen, zo met een gezicht van: 'Mag ik als boer niet meer bestaan?' Zero de Haan stak zijn borst vooruit en zei: "Protesteer! Het is allemaal de schuld van die drie mussen, Ozon, Ceo de tweede en Stikstoffel." "Jaaa," riepen alle dieren. "Als wij weg zijn, hoe moet de mens dan nog eten?" Ja, daar hadden de drie mussen ook niet bij stilgestaan. Ze vlogen geruisloos weg… het bos in.

Het bleef op de boerderij onrustig en het zou lang duren eer de lucht geklaard was.