Column Pieter Waterdam

Zwart op wit

Vandaag 5 december. Nog effe en ze zijn het land weer uit. Opgelucht ademhalen: Nederland kan weer enige tijd zonder de discussie over de kleur van de pieten. Een prettig vooruitzicht. Hoewel? Het laat me niet los. Zwart, bruin, roetveeg, regenboog, stroopwafel …wat moet je ermee? Toegegeven. Ik kan me voorstellen dat 'zwarte piet' bij menigeen nare associaties oproept. En daar is een kinderfeest niet voor bedoeld. De NTR koos voor uitsluitend roetveegpieten. In de grote steden hadden de roetvegers de overhand, maar in de provincie was zwart in de meerderheid. Opmerkelijk: in het Pietendorp (Zuiderzee Museum Enkhuizen) louter roetveegpieten. Ik kom er niet meer uit. De uitdrukking 'zo zwart als roet' maakt het er niet eenvoudiger op. Black Friday werd bij ons thuis al roetveeg vrijdag genoemd. Maar waar is het end? Laat ik proberen het eens zwart op wit te zetten. Eerst effe een bak zwarte koffie. Hé, wat is daar aan de hand? Het ziet er zwart van de mensen. Zitten die allemaal op zwart zaad? Of staan ze klaar om zwart te gaan werken? Ik maak er snel een zwart-wit foto van, schrijf op wat ik zie, of beter gezegd: zet het zwart op wit, plak de foto erbij en klaar is het zwartboek. 6 december vertrekken Sint en zijn pieten uit Monnickendam. Ze noemen het een uittocht, maar feitelijk is het een uitvaart. Een gitzwarte dag.