Column
Zoveel hoofden, zoveel zinnen
Iedereen heeft een eigen mening waarbij men moeilijk in gezamenlijkheid tot een oplossing kan komen. Waar heb ik het over? Natuurlijk, het kan niet anders in deze tijd van het jaar: de discussie over de kleur van de pieten. Zwarte piet is zwart, zegt de minister-president. Maar is die opvatting nog houdbaar?
Stroopwafelpieten waren er alleen in Gouda te zien. Gekleurde pieten is ook al vragen om moeilijkheden Een gele piet is niet leuk voor de kanariepieten, een blauwe piet doet onrecht aan de smurfen, een rode piet aan mensen met het snelle schaamrood.
Het compromis lijkt met de roetveegpieten binnen handbereik. Wat dat zijn, roetveegpieten? Het zijn pieten die roetvegen opliepen toen zij door schoorsteen klauterden.
Roetveegpieten liepen roetvegen op toen zij door de schoorsteen klauterden
Niemand lijkt zich te bekreunen over de vraag hoe je aan de goedgelovigen uitlegt dat er roetveegpieten zijn terwijl het huis centrale verwarming heeft. Geen schoorsteen, geen haard, geen roet, laat staan roetvegen. Het is domweg niet uit te leggen!
Net zoals je niet kunt uitleggen waarom sinterklaas altijd op een wit paard rijdt en zwarte, bruine of gespikkelde paarden nimmer in aanmerking komen om de goedheiligman op de rug te nemen. Ook in de paardenwereld wordt er kennelijk gediscrimineerd.Zwarte pieten, roetveegpieten, witte paarden, bruine paarden.
Het is het net als met de discussie over de bestuurlijke toekomst. Zoveel hoofden, zoveel zinnen. Je komt er niet uit. Fuseren met Landsmeer? Of met Landsmeer, Oostzaan en Wormerland? Of toch liever met Edam- Volendam? Of met Amsterdam? Of zelfstandig blijven?
Fuseren? Of zelfstandig blijven?
Een eenvoudig mens komt er niet uit en hoopt op het gezonde verstand. Het gezonde verstand van sinterklaas én het gezonde verstand van het gemeentebestuur.
Pieter Waterdam