Eenzame bitterbal
Zo ben je met een stel vrienden en zo lig je binnen de kortste keren alleen op het grote plateau. Dat komt dan doordat al je vrienden door die grote hapgrage monden naar binnen zijn gewerkt. Je kan er nog om lachen ook: vooral toen het plateau met jou en al je vrienden naar binnen werd gebracht en de man rond ging. Jij en je vrienden waren nog helemaal heet van het klaarkomen in het frituurvet. Al vrij snel waren er heel wat verhemeltes verbrand en moest er koud water aan te pas komen. Dat was wel even lachen geblazen...
Er zijn nu eenmaal mensen op een party die hun geduld niet kunnen beheersen en maar al te graag een warme snack, zoals jullie over het algemeen genoemd worden, willen verschalken, zoals je dat met een harinkje doet, maar daar verbrand je je verhemelte niet aan, hooguit verslikt iemand zich in een graatje of uitje. Stuk voor stuk werden je vrienden soldaat gemaakt, om het zomaar eens uit te drukken.
'Stuk voor stuk soldaat gemaakt'
En evenzovele keren moest er koud water aan te pas komen. Ik zag dat je begon uit te zakken van plezier. Maar nu lig je daar, als enige op het plateau - eenzaam.
Langzamerhand begin je koud te worden. Dan hoop je maar dat ook jij het 'slachtoffer' wordt en door een keel in een warme maag terecht komt. Wat daarvoor nodig is? Iemand moet gewoon roepen: "Jongens, er ligt nog een bitterbal op de schaal, wie wil?' Dan zal er vast wel een gast zijn die op zijn of haar beurt roept: "Och, doe mij nog maar." Alleen al die woorden: 'doe mij nog maar,' vast iemand die heel wat naar binnen heeft gewerkt en een liefhebber is van de snack.
Maar ja, er wijst niemand op jou. Ze zijn druk met de party en dansen op de klanken van de band, die op verzoek van de jubilaris is uitgenodigd. Ze praten allemaal door elkaar en zuipen maar. Jij wordt vergeten en je wordt nog kouder. Intriest dat je het hebt overleefd, maar het wordt een grote treurnis als straks het plateau wordt opgehaald en die persoon het schuin houdt voor de opening van de kliko.
Daar glij je dan… nou, je rolt eigenlijk. Tussen een zooitje troep lig je daar, weg te rotten. Dan is de eenzaamheid voorbij. Maar toch mooi dat je lang stand hebt gehouden.