Stuurlui
Column
MONNICKENDAM - Het stond toch echt in de krant: 'De Stadsraad Monnickendam overweegt zijn werkzaamheden te staken.' Opmerkelijk. De gemeente Waterland is een lappendeken van kernen en dorpen. Toen de gemeente Waterland werd gevormd na een samenvoeging van allerlei kleine gemeenten zijn overal dorpsraden geformeerd.
Achterliggende gedachte was natuurlijk de inspraak en medezeggenschap als het ware van onderop of binnenuit te organiseren. En eerlijk is eerlijk, het systeem werkt heel behoorlijk. Alleen in de grootste kern, Monnickendam hapert het systeem.
'Op onderwerpen die we willen aankaarten komt te weinig respons van de bewoners', aldus Stadsraad voorzitter Rijkenberg. Wat is dat toch? Juist in Monnickendam willen immers de meningen nogal eens hoog oplopen. Galgeriet, De Stegh, kademuren, wel of niet verkopen van De Waegh, de milieustraat, fuseren of zelfstandig blijven, terrassen wel/niet open in de winter, ach er zijn zo veel onderwerpen waarover men wel iets heeft te vinden. Blijkbaar is het prettig om te mopperen, om kritiek te hebben, om negatief te zijn over van alles en nog wat, maar is het toch echt iets te veel gevraagd om de onvrede te uiten bij de Stadsraad.
De Stadsraad die notabene een brugfunctie wil vervullen tussen inwoners en gemeentebestuur. Hoe mooi wil je het hebben? Niet dus. In Monnickendam klaagt men liever in alle anonimiteit. De haven ligt vol met prachtige oude schepen. Hollands glorie. Maar in Monnickendam staan de beste stuurlui aan wal. Jammer, gemiste kansen.
Pieter Waterdam