Column Pieter Waterdam
Het College van B & W van de gemeente Waterland is eruit! In de nabije toekomst ziet het college een fusie met zowel Landsmeer als met Edam-Volendam als de meest voor de hand liggende uitkomst. Nood breekt wet. Zelfstandig blijven is ook mogelijk, maar dan moet er rekening gehouden worden met extra kosten ter grootte van € 1 miljoen per jaar. Wie gaat dat betalen? En waardoor worden die extra kosten veroorzaakt?
Wie het weet mag het zeggen
Het antwoord op die laatste vraag is betrekkelijk simpel. Het gemeentelijk apparaat is onvoldoende deskundig om te voldoen aan de eisen die de samenleving vandaag de dag stelt. Nu die vereiste deskundigheid niet 'in huis is', moet die op de markt worden ingekocht en dat kost heel veel geld. Eén miljoen per jaar dus. Dan maar streven naar schaalvergroting. Fuseren met zowel Landsmeer als met Edam-Volendam zorgt voor die grotere schaal en voor – zo veronderstelt het College – voldoende ambtelijke kwaliteit. Een nogal logische gedachte.
Maar wat blijkt? Het College is niet unaniem. Wethouder Kaars neemt een afwijkend standpunt in en hij wordt daarin gesteund door zijn CDA. Aangezien Waterland Natuurlijk, de VVD en nu dus ook het CDA tegen een fusie zijn is het fundament onder het Collegevoorstel weg. Er lijkt niets anders op te zitten dan voorlopig zelfstandig te blijven.
Het CDA zegt dat 'een gedegen lange termijn studie ontbreekt'. Daaraan moet gewerkt gaan worden. Laat ik een beginnetje maken. Stel dat het ooit zover komt dat Waterland (17.306 inwoners) , Landsmeer (11498) en Edam-Volendam (36094) één gemeente vormen: is die dan met 64898 inwoners wél groot genoeg om te voldoen aan de maatschappelijke eisen van deze tijd? Ik waag het te betwijfelen. Die lange termijn studie zal ongetwijfeld ook aandacht besteden aan een nog grotere stap, namelijk de vorming van één grote gemeente. Beemster, Edam-Volendam, Landsmeer, Purmerend en Waterland samen. Dan spreekt je over een gemeente van pakweg 150.000 inwoners en die noemen we dan Groot-Waterland. Laat die studie maar gauw beginnen.
Pieter Waterdam