Not in my backyard
Opmerkelijk. Dat vond ik van het bericht dat het Actiecomité Middelie uit de as is herrezen en nu de noodklok luidt, omdat gevreesd wordt voor de bouw van zesendertig woningen.
Opmerkelijk, omdat je meestal vanuit de dorpskernen geweeklaag hoort over te weinig woningen. Het woningtekort dwingt de jeugd uit te wijken naar elders, terwijl zij er de voorkeur aan geven in de vertrouwde omgeving te blijven. Kennelijk ligt dat in Middelie iets anders. Middelie is bang dat de verkiezingsuitslag van gisteren ertoe kan leiden dat het oude plan uit de ijskast wordt gehaald en alsnog wordt uitgevoerd. Nieuwe woningen erbij geeft verkeersoverlast en … de ijsbaan is dan ten dode opgeschreven.
De klimaatverandering heeft Middelie kennelijk nog niet bereikt. De ijsbaan vriest blijkbaar nooit meer dicht als er woningen bijkomen. En als klap op de vuurpijl volgt dan ook nog dat de kanoroute hinder ondervindt van mogelijke woningbouw. Tsja … "Het kan verkeren," zei Bredero lang geleden al.
Moet er dan maar helemaal niet gebouwd worden in Middelie? Nee dat niet. "Er is ook in Middelie behoefte aan woningbouw", zo laat de woordvoerder weten aan het Noordhollands Dagblad. "Maar dan uitsluitend in het lint."
Kom op Middelieërs. Wees niet bevreesd. Bebouwing in het groengebied zal ook door het nieuw te vormen Provinciebestuur niet snel worden toegestaan. Vrijwel alle partijen lieten in het verkiezingsprogramma weten de voorkeur te geven aan binnenstedelijk bouwen. Ook voor de woningzoekenden uit Middelie. Die paar woningen die in het lint gebouwd kunnen worden, zullen vast en zeker naar kapitaalkrachtige stadsbewoners gaan.
Het weer tot leven gewekte Actiecomité Middelie maakt op mij de indruk dat zij vooral streven naar uitvoering geven aan het bekende gezegde 'Not in my backyard'. Het kan verkeren.
Pieter Waterdam