Mokken
Ik stond als vijfde in de rij voor de kassa en stond geduldig te wachten op mijn afrekenbeurt. De eerste in de rij was een dame van ver over de middelbare leeftijd. Zij moest een achttal mokken afrekenen, maar kennelijk ging daarbij iets niet naar haar zin. Ze toonde haar misnoegen tegenover de kassière. Stond te mopperen. De korting was niet juist. De prijs klopte niet. Het totaalbedrag stond verkeerd op de kassabon. Enfin, er deugde maar weinig dan wel de dame had haar dag niet. De kassière legde geduldig uit hoe het zat met de prijs en welke korting er van toepassing was, als gevolg van de aanbieding. De tweede en derde persoon in de rij begonnen te mopperen: "Het schiet zo niet op hè." De mevrouw voor mij liep zelfs uit de rij naar voren: "Schiet het hier nog een keertje op, of hoe zit het?" Ze had voor zichzelf besloten de reacties niet af te wachten en liep weg. Daarmee was ik een plaatsje opgeschoven. De kassière deed bij dit alles of haar neus bloed druppelde en ging de mokken inpakken – acht in totaal. Op de mokken zag ik pakkende teksten staan als: 'Thee? Muts', 'Theefje','Koffie? Zak', 'Depressie? Kop op.', 'Kop vol? Hoofd leegmaken!', 'Koffiecups 80B', 'deze mok is voor Piet, die mokt niet!' en 'Duister theelichtje.' Ik wist precies welke mok voor de desbetreffende dame was. Het inpakken ging voorspoedig. Er werd uiteindelijk afgerekend. Zo…het gezeur was voorbij. Nog twee wachtende voor mij. Er kwam een kassière achter de andere kassa staan en riep: "De eerstvolgende mag bij mij komen."
Zo schoot ik weer een plaatsje op. De in blijde verwachting zijnde jongedame voor mij, had een mandje met een paar spullen. Stuk voor stuk legde zij die op de toonbank, maar de grote vaas zette zij voorzichtig neer. Op volgorde van het neergezette spul scande de kassière de barcodes. Zij deed het nogal vlug en toen ze het volgende artikel wilde pakken stootte ze abusievelijk de vaas om. Die rolde van de toonbank – volledig te pletter. "Ook dat nog," zei de kassière. "Kut," zei de jongedame. Moest ik nu lachen of mijn hoofd afwenden? "Pakt u maar een andere vaas," zei de collega van de ongelukkig kijkende kassière. Daar stond ik, het geduld werd vandaag op de proef gesteld. Achter mij stond niemand meer, evenzo naast mij. Dus liep ik naar de andere kassa. "Zo meneer, toch nog aan een beurt toegekomen," zei de collega kassière en gaf een knipoog.
Ik werd blij van haar opmerking en zei: "Ik was niet van plan om te mokken." Goedemiddag dames.