Zwerfafval? Opgeruimd!
Het is taaie kost. Het is spul dat niet meer gebruikt wordt. Het is rommel waar de mens zo snel mogelijk van af wil. En liefst op het moment, ongeacht waar je je bevindt, dat je het kwijt wil. Geen prullenbak, vuilnisbak, afvalbak in de buurt? Geen probleem hoor… al dan niet bewust weggooien of achterlaten op een plek die niet bestemd is om afval te dumpen. Klaar. We zijn het kwijt. Even de handen schoonvegen. Opgeruimd staat netjes..!
Rondslingerend vuil is een probleem van alle tijden – al eeuwen. Er zijn nu eenmaal 'weggooiers' en 'opruimers' in de samenleving. Zoals ook: vuilmakers en schoonmakers. Vakkenvullers en vakkenleeghalers. Bomenplanters en bomenvernielers. Opbouwers en afbrekers. Ik ben de bob. Ik ben de alcoholist. Ik rij iemand te pletter. Ik red een mens. Kortom, de mens is van alle markten thuis. Hetzij bewust. Hetzij onbewust. Wat maakt het uit...
'Verboden toegang' staat er op het bord… een rood kruis boven de rijstrook… dan toch doodgewoon doorlopen of doorrijden. Niet roken. Toch doen, stiekem. Ik was nog maar twaalf. Geen seksboekjes lezen. Ach, ik had er een paar. Verstopt, dat wel. In elk mens zit iets van 'het verbodene doen.'
Het begon eigenlijk al met Eva: zij at van een appel, een verboden vrucht. Weg paradijs. Het kwaad was geschied.
Komt het nog goed?
Er vinden nog weleens acties plaats. Leerlingen die hun omgeving ontdoen van afval – een schoonmaakactie.
Ik deed er vroeger ook aan mee. Eerst gooide ik het papier op straat. Later moest ik het opruimen. Toen begon ik me af te vragen waar ik eigenlijk mee bezig was. Eerst weggooien en dan bukken om het op te ruimen. 'Auw, m'n rug'. Dat was met de slaapkamer ook het geval en met de tuin: rondslingerende troep. Toen was het opruimen geblazen, het werd te gortig...
Kon geen stap meer geven in mijn slaapkamer noch in mijn tuin. Dan ga je toch nadenken over je gedrag. Dan kom je toch in actie.
Later… dan vind je het toch maar mooi opgeruimd, zoals het moet zijn... opgeruimd!