Wat doe jij er aan?
Volgens mij heeft Onze Lieve Heer, toen hij de aarde schiep, nooit kunnen voorzien hoe het er met een andere creatie, de mens, nu voor zou staan.. Die mens, wellicht zijn meest mislukte ontwerp, bleek zo overheersend dat al snel andere ontwerpen het onderspit moesten delven! Toen die mens, eeuwen later en misschien veel te laat, doorhad dat het eigenlijk niet zo goed met hun woonplek, de aarde, ging, moest hij iets verzinnen om die teloorgang tegen te houden. Maar daar zijn die wezens niet zo goed in, ondanks al hun ideeën en overschot aan hersens. Ja, ze kunnen goed praten, vergaderen, commissies vormen, vergaderingen beleggen en hun grote zorg uitspreken, maar maken ondertussen ook ruzies. Oorlogen voor geld, macht, geloof en vooral gelijk willen halen, temperen de wil om de tobbende wereld te helpen. Klimaat is nu het toverwoord en daar wil men best over praten, zolang het eigenbelang daar maar niet mee geschaad wordt. Het 'ikke en de rest kan stikke..!'blijkt een veel gebruikt principe. Ik kijk dat aan en voel dan onbegrip opkomen, ik snap werkelijk niets van die politici en wereldleiders die ons de weg zouden moeten wijzen! "Ho, stop eens even!", hoor ik roepen, "en wat doe jij er aan?" Oeps, die komt binnen, wat doe ik er aan? Ik eet teveel, lust een borrel, reis verre einden, praat veel en schrijf er over en.. Ik aarzel, wat doe ik er aan? Ben ik al zover dat ik geen zinvolle bijdrage kan leveren aan de problemen van onze wereld, die zoveel steun nodig heeft? "Onzin!", hoor ik mijn kinderen roepen, "je bent nooit te oud om zaken te veranderen, als je maar wilt!" Natuurlijk hebben ze gelijk, maar echt tot daden overgaan gebeurt niet.. Ben ik gemakzuchtig? Ben ik verwend of lui misschien? En trouwens.. hoe zit het met jou, lieve lezer, wat doe jij er aan? Tijd om eens goed voor de spiegel te gaan staan?