Trovato
Loop zomaar wat te dromen. De zon schijnt en het is stil op straat. Slechts het geluid van een vroege vogel laat zich horen.
Waarom ben ik zo vroeg bij je weggegaan? Jij ligt nog zo heerlijk in ons grote bed, maar ik heb de rust niet. In mijn hoofd zweven zoveel gedachten en herinneringen. Normaal gesproken red ik dat wel als die onrust me overvalt, maar vandaag dus niet. Is het soms een bijzondere dag, ligt er iets voor me dat me hindert? Ik weet het niet. Is het soms onvrede? Onvrede over dat wat ik ben en doe of.. misschien wel over jou? Dat kan het zeker niet zijn: jij geeft me iedere dag een blij gevoel en jouw hart is eindeloos groot. Ik weet dat ik het niet beter kan krijgen, maar toch.. die onrust is er en wordt niet minder als ik hier zo alleen op de stille straat loop. Ik zie in de verte een bankje en loop daar naar toe. Het is van oud hout en is duidelijk veel gebruikt. Er staan allerlei dingen in gekrast en op geschreven. Ik ga zitten en bekijk de teksten die ik ontcijferen kan. Natuurlijk namen en hartjes, ook telefoonnummers. Wie is zo dom een telefoonnummer zomaar prijs te geven? Dan zie ik plots de tekst en gebiologeerd staar ik er naar.. Ik begrijp de woorden niet, zie wel dat het Italiaans is. Waarom een Italiaanse tekst in een bankje krassen in Nederland? Dacht de krasser soms dat hier bussenvol Italianen langs komen om de woorden te lezen? Ik lees de woorden nog eens en herken, denk ik, één woord: trovato. Dat heeft zeker met vinden te maken, ik weet dat trouver in het Frans vinden betekent en dat lijkt op trovato.. Ik sta op en prent de tekst in mijn hoofd.
Thuis zoek ik op Google translate de betekenis: ‘Si non è vero, è ben trovato..'. Dan lees ik: ‘Als het niet waar is, is het aardig gevonden'. Ach, deze column is dus verzonnen, maar vind je hem wel aardig gevonden?