‘Fotofantasietjes’: om sámen van te genieten
CALLANTSOOG – Het is ook voor Harriët van Domselaar jammer dat ze sinds het coronavirus niet op bezoek kan bij verpleeghuizen, met in haar bezit het door haar bedachte boek ‘Fotofantasietjes’.
Foto’s en versjes zorgen voor wat vrolijkheid
‘’Vóór maart van dit jaar heb ik heel wat kleine en grotere huizen in Noord-Holland bezocht en intensief contact gehad met mensen met beginnende dementie. Gesprekjes gevoerd en plezier beleefd, samen bladerend door het boek. Waarvoor het idee ontstond in de periode dat mijn moeder dement werd en ik ontdekte dat ze bij vlagen nog wél kon lezen. Ook bij het zien van bijzondere foto’s bedacht ze soms zelfs een simpel versje. Dat verbaasde me. Maar die verwarring heb ik later om kunnen zetten in het bedenken en samenstellen van dit boek”, zegt ze niet zonder trots. “Wel jammer dat mijn moeder het niet meer heeft mee kunnen maken.”
Voor de klas
Harriët van Domselaar, in 1948 geboren in Haarlem, nu moeder van vier volwassen kinderen en oma van vier kleinkinderen (waarvan haar eerste op 4-jarige leeftijd overleed), verhuisde in 1970 naar St. Maartensbrug. ‘’Ik was aangenomen als juf bij basisschool De Brug. Een mooie tijd. Tussendoor ook nog even op de basisschool in Koedijk.” Die periode duurde ongeveer vijf jaar en later verzorgde ze nog veel invalbeurten op verschillende scholen. “Toen mijn kinderen groot waren, heb ik nog even gedacht om terug te keren in het onderwijs. Ik had de herintredingcursus al gedaan, inclusief stages, maar het verliep toch allemaal anders.’’
Journalistiek
‘’Ik schreef vanuit het dorpsleven weleens stukjes over activiteiten en stuurde dat op naar de Schager Courant. Op een gegeven moment werd ik gevraagd om freelance voor hen te gaan schrijven, onder meer toneelrecensies en de bekende column Aangesproken”. Ook schreef ze verslagen van sportwedstrijden en zat ze zelfs bij thuiswedstrijden van AZ op de perstribune. “Uiteindelijk kreeg ik een vaste baan als redactrice bij het Noordhollands Weekblad. Dat duurde van 1990 tot 2002. In die tijd verhuisde ik naar Schagen; sinds 2006 woon ik met Tom Moolenaar in Callantsoog.” Een bezuinigingsronde maakte een einde aan haar ‘krantwerk’ en een nieuwe uitdaging kwam op haar pad: voor de PvdA in de Provinciale Staten van Noord-Holland. “Ik stroomde als invalster in en ben vervolgens ruim drie jaar Statenlid geweest. Lang genoeg om te ontdekken dat ik niet geschikt ben voor het politieke wereldje. Maar het was een leerzame, interessante periode. Waarna ik nog lange tijd journalistiek werk deed voor de PvdA.”
Spontaan
‘’Ik liep al langere tijd rond met het idee om iets te maken voor mensen met beginnende dementie. Niet óver hen, maar vóor hen. Na mijn actieve schrijversperiode besloot ik die specifieke weg in te slaan. De inspiratie vond ik in het leven van mijn moeder, maar ik aarzelde over de te nemen richting. Onverwacht werd ik geraakt door foto’s van Marlies Siewertsen. Ik kende haar al van lang geleden, omdat ik ooit haar juf was. Gelukkig kon ze zich vinden in mijn idee en mocht ik haar foto’s ‘gebruiken’ om de wereld van mijn moeder binnen te stappen. Mijn poging om haar dwalende gedachten vorm te geven: dat werd mijn doel. Dát was de weg die ik wilde inslaan. In de vorm van prachtige foto’s en fantasierijke versjes. Het ontstond spontaan.’’
Kartelrandje
‘’We maakten eerst een soort proefboekje en ging daarmee naar de mensen met beginnende dementie. En wat ik hoopte dat zou gebeuren, gebeurde ook. Het resultaat was meteen verbluffend. De reacties waren hartverwarmend. Ik liet een foto zien van een grote bos gekleurde tulpen. Toen reageerde een van de dames wijzend naar de foto, ze straalde: ‘Hé, die is stuk’, wijzend naar een tulp met een kartelrandje. Ze las zelfs de bijgaande tekst:
soms doen kleuren pijn
aan mijn ogen
of in mijn hart
maar deze….
zijn die voor mij?
dan vind ik ze mooi
want dan word ik blij
Ook de foto waarop een dansende dame te zien is bracht herinneringen naar boven. "Pas op voor de jongens”, was het volkomen onverwachte commentaar van een mevrouw. En bij een foto van een vaasje met een bloem, zei een meneer, een beetje boos: "Dat is mijn moeders vaasje”. Echt prachtig om dit te ontdekken. En o zo jammer, dat ik de bewoners voorlopig niet kan bezoeken om sámen te fantaseren. En te genieten…” Ook zij hoopt - zoals zo velen - op betere tijden, want steeds meer mensen, jong en oud, krijgen de ziekte dementie. En dan is het des te mooier om hen een beetje vrolijk te kunnen stemmen met iets kleurrijks. De foto's zijn deels gekozen uit bestaand werk van Marlies en sommige foto's heeft zij speciaal gemaakt bij de versjes van Harriët. ‘Fotofantasietjes' is online voor 17,50 euro te bestellen via www.marliessiewertsen.nl maar wie eerst nadere informatie wenst kan mailen naar harrietvandomselaar@gmail.com
