‘Ik heb een prachtige tijd gehad’
HEERHUGOWAARD – Met 85 interlands achter zijn naam en 23 jaar competitie- en bekerwedstrijden voor FC Marlène, heeft doelman Peter Rozenbeek kortgeleden aangekondigd om te stoppen. Natuurlijk was dat voor deze grote sportman, die voor zijn sport alles opzij zette, een moeilijke beslissing. Jammer genoeg kon hij geen afscheid nemen van het publiek dat iedere thuiswedstrijd in sporthal Waardergolf aanwezig was, omdat vanwege het coronavirus de competitie abrupt werd afgebroken.
Peter Rozenbeek neemt afscheid van FC Marlène
FC Marlène is een club die volop in beweging is, met nieuwe spelers, een nieuwe voorzitter en de komst van de damestak van Reiger Boys, dat komend seizoen in het tricot van FC Marlène zal spelen. Peter Rozenbeek zal al die ontwikkelingen vanaf de zijlijn bekijken. “In juni word ik 41 jaar, ik ben vader van een prachtig dochter en heb een mooie baan. Dat alles heeft meegewogen in de beslissing om te stoppen. Maar ik kijk met ongelooflijk veel genoegen terug op de afgelopen 23 jaar, waarbij we als ploeg fantastische resultaten hebben behaald.’’
Drie teams
Rozenbeek zette al op zijn vijfde zijn eerste stappen op het voetbalveld. “Dat was bij Reiger Boys. Mijn ouders zeiden altijd dat ik vanaf het moment dat ik kon lopen steevast een bal bij me had. Ik voetbalde slechts twee wedstrijden als veldspeler; daarna ben ik altijd keeper geweest. Op mijn zestiende debuteerde ik in het eerste elftal van Reiger Boys en daarnaast speelde ik zaalvoetbal bij drie verschillende teams: in het recreatiezaalvoetbal bij Bolle Buik en Forza Heerhugowaard en daarnaast bij WMC. Op m’n zeventiende werd ik lid van FC Marlène, dat in de derde klasse onder afdeling speelde, en werd vaste keeper van het eerste team. Een van de eerste prijzen die ik met het team binnenhaalde was De Waard Cup in 1997. Dat was toen heel wat: de beste club van Heerhugowaard.’’
Promotie
Onder leiding van coach Kenneth Goudmijn werden de zaken serieus aangepakt. Er werd getraind en de wil om het kampioenschap binnen te halen was bij iedereen aanwezig. “Toen wij in de hoofdklasse speelden kon de vereniging de licentie van Handsome Eight overnemen en promoveerden we enkele klassen. Vanaf dat moment hadden we een sterke selectie en dat resulteerde in gouden tijden waarin we landstitels en de KNVB-beker wonnen en als landskampioen de grenzen over gingen, naar bijvoorbeeld Roemenië en Portugal. We hadden ook een grote supportersschare. Sporthal Waardergolf was tot de laatste stoel bezet en dat is als speler natuurlijk geweldig.’’
Oranje
Ondanks dat hij hier en daar wel eens gepolst werd door een andere vereniging, heeft Peter zich altijd loyaal opgesteld richting FC Marlène. “Ik speelde bij een topclub die ieder seizoen een of meerdere prijzen pakte, dus waarom zou ik weggaan? Het is altijd mijn club gebleven en daar heb ik geen moment spijt van.’’ In 2002 brak een groot moment aan voor Rozenbeek. “Ik speelde al voor Jong Oranje en nadat ik een sterke wedstrijd had gekeept tegen FC Barcelona, kreeg ik een uitnodiging om met het grote Oranje tegen Slowakije te spelen. Dat was mijn debuut als international. Helaas verloren we die wedstrijd, maar dat was het begin van een lange periode bij Oranje, waar ik in 2018 afscheid nam. Ik heb de hele wereld gezien en zelfs nog twee doelpunten gemaakt. De eerste keer was in de wedstrijd tegen China in Japan. Ik was toen ook aanvoerder en na afloop in de persconferentie werd er gevraagd waarom ik geen speler was! De tweede treffer was in Portugal tegen Turkije en dat was een afstandsschot’’, mijmert Rozenbeek, die kan terugkijken op een prachtige sportieve loopbaan, waarin hij alles eruit heeft gehaald wat erin zat.