Ingezonden brief
Hoe zit het met de vuilnisman...?
'In het coronatijdperk letten we beter op elkaar, op de buren en de ouderen. We houden anderhalve meter afstand, we klappen voor de zorg. De ambulancebroeders krijgen nu eens geen vuurwerk voor de voeten gegooid of verwensingen naar het hoofd geslingerd. We zijn weer in onze nopjes over het onderwijzend personeel. Maar net als voor onze medeburgers uit het aardgas gebied in Groningen wiens woningen onherstelbaar zijn beschadigd en eindeloos op hulp blijven wachten, hebben we ook geen oog voor de vuilnisman. Mijn vriend is vuilnisman. Hij rijdt met zijn enorme vrachtwagen door Bergen om daar de ondergrondse containers te legen. Ik hoor hem klagen over de rommel die de burgers van dit toch welvarende deel van onze natie bij de containers achterlaten. Rommel die hij mag opruimen.''
'De rommel die ik daar zag overtrof mijn stoutste verwachtingen'
Op een mooie dag ben ik naar het plein getogen om zelf poolshoogte te nemen. De aanblik van de rommel bij de ondergrondse vuilcontainers die ik aantrof overtrof mijn stoutste verwachtingen. Het plaatje biedt een zekere gelijkenis met de rommel in de arme buitenwijken van Napels op de momenten dat de gemeentereiniging aldaar heeft besloten in staking te gaan. Kijkt u naar het plaatje dat ik heb geschoten en overtuig uzelf. Eén Bergenaar heeft er zelfs voor gekozen om zijn rommel op te stallen in een kar van AH. Die heeft hij speciaal voor dat doel op zijn kant gezet. Beste mensen, laten we afspreken dat we vanaf nu ook oog hebben voor de vuilnisman.'
René van der Kolk, Heiloo