Strandpaviljoen Egmond Binnen Sandra Kunst kiest altijd de zonnige kant van het leven.
Strandpaviljoen Egmond Binnen Sandra Kunst kiest altijd de zonnige kant van het leven. (Foto: Ed Bausch)

Horeca in Schoorl, Camperduin en Egmond klaar voor mooie zomer

Deze week ging het Bergens Nieuwsblad naar de randen van de gemeente, om te kijken hoe de horeca weer aan de gang is. Letterlijk: de meest noordelijke strandtent in Camperduin en de meest zuidelijk in Egmond Binnen. En we gingen kijken bij de zaken aan de drukke pleinen in Schoorl en Egmond aan Zee. Het beeld is positief, men bleef kalm en creatief en dankzij het prachtige voorjaar en de steun van de landelijke en de gemeentelijke overheid is overal de blik weer vooruit gericht.

DOOR ED BAUSCH


“We stonden klaar voor de avondgasten. En een uur later waren we dicht. Zo rigoureus was het.” Het dynamische Schoorlse kruispunt was 15 maart opeens een stiltegebied geworden, waar anders een bonte stoet voorbijtrekt aan de terraszitters.

Saskia van Beusekom van ’t Trefpunt in Schoorl: “De gemeente was lief voor ons”

Want ’t Trefpunt biedt een geweldig uitzicht op het verkeer, de winkelstraat en het Klimduin. “En dat kan nu weer als vanouds. De gemeente gaf ons wat terrasuitbreiding bij de bomen en daar zijn we heel blij mee”, zegt Saskia van Beusekom. Ze heeft ’t Trefpunt al 19 jaar, het pand is in eigendom. “En dat scheelde natuurlijk wel. Ons vaste personeel hebben we gelukkig ook echt kunnen vasthouden. We hebben opgeknapt en toegewerkt naar heropening op 1 juni. Pas op 10 mei begonnen we met een take away voor koffie en gebakjes. Saskia hoopt dat het draagvlak voor de beperkingen blijft bestaan, het kan gewoon niet anders nu. Ze is positief over het gedrag van de klanten: “De bezoekers lezen de borden goed, en wachten tot een van ons hen aan de rand van het terras naar een vrij tafeltje brengt. Het virus lijkt ons allemaal wel meer van elkaar bewust te hebben gemaakt.”

Kevin Bredewoud van Luctor et Emergo in Camperduin: “We maakten onze buren blij met de verse etenswaren!”

De jonge ondernemer straalt rust uit. Met zijn moeder sprong hij in het gat, na het overlijden van zijn vader, zo’n vijf jaar geleden. “Dat was op zich al spannend en het is best goed gegaan. Natuurlijk is de huidige tijd ook heel spannend voor ons. Hoewel soms de zee mij eerder zorgen baart, als de westenwind tekeer gaat. Maar ja, je zaak heet Luctor et Emergo. Dus je komt boven.” Extra terrasruimte had wel gemogen maar dat hoefde voor Kevin niet, vanwege de nabijheid van de zee. Als een nuchtere Noord-Hollander deelde Kevin 15 maart alle verswaren van de strandtent uit aan buren, kennissen en vrienden. Ze dachten eerst aan een paar weken stilte, dat werden er wat meer. Vanuit een container deden ze wat take away voor de strandgangers. “Die waren er vanwege al die weken met prachtig weer. En als het een goede zomer wordt dan gaan we in de winter met vertrouwen naar ons zesde jaar toewerken.”

Sandra Kunst van strandtent ’t Zilverzand, bij Egmond Binnen: “We zaten dit voorjaar vaak samen op ons eigen terras naar de zee te kijken”

Het is hun 22-ste seizoen. ‘Hoevers’ zijn ze. Sjaak de Boer en Sandra Kunst maken al jarenlang van iets heel gewoons iets heel bijzonders. Je moet er wel even wat voor doen: op de weg tussen Egmond Binnen en Castricum afbuigen naar de kust, en klein weggetje volgen, parkeren en verder lopen of fietsen over drie flinke duintoppen en dan een flinke trap omhoog. Maar dan heb je ook wat: fenomenaal uitzicht en een feestelijke geel-blauwe strandtent in het zilveren zand. En dan begin je aan de afdaling. “Nou ja, we doen dit met alle plezier al heel lang, en als het goed is kun je zo’n klap opvangen. We zijn ook geen big spenders. Hooguit werken we later een jaar langer door.” Op 17 maart zijn ze toch maar gewoon gaan opbouwen, want ’t Zilverzand ligt ’s winters in de opslag op eigen terrein in Egmond aan den Hoef. Pas met de Pinksteren begonnen ze aan een take away loket. “Dat hebben we nu zo gehouden voor wie niet op het terras wil zitten. We hebben een gouden publiek en doen aan het eind van de middag nu twee shifts, want wij maken alles ter plekke zelf en kunnen zo de piek van dinertijd in deze periode beter opvangen.”

Pieter-Bas Antoons van Het Wapen van Egmond: “Het was niet makkelijk, maar samen met ons personeel zijn we heel goed opnieuw begonnen”

In 1998 begon de oorspronkelijke Akerslooter met Het Wapen van Egmond, aan het randje van het Pompplein in Egmond aan Zee. Als eigenaar staat Pieter-Bas nu wat meer op afstand, naast zijn broer Reindert-Jan, de bedrijfsleider. ‘Het Wapen’ voelt heel goed de sfeer aan van het unieke dorp, zo pal aan zee. “Die anderhalve meter is eigenlijk niet een makkelijk verhaal, maar we zijn gewoon blijven doen en het gaat best goed nu. Het verlies aan terrasplaatsen konden we compenseren doordat we nu met zeven andere ondernemers het Pompplein runnen als zomerterras. Pieter-Bas is ook nog lid van de ondernemersvereniging en voorzitter van de Egmondse horeca en je ziet dat Egmond aan Zee door eendracht nu weer goed in beeld is. “De kleinschaligheid geeft de toeristen wel een veilig gevoel. Met onze app letten we op elkaar, op onze gastvrijheid. In een aantal opzichten is de lockdown ook van waarde geweest. Ook wij hebben met ons personeel in april flink wat opgeknapt. Natuurlijk konden we wel tegen een stootje, we zijn er al een tijdje, maar toch. We hebben onze dertig vaste medewerkers kunnen vasthouden en dan hebben we nog dertig losse medewerkers. “Je zag iedereen lopen door het dorp, vooral de afwezigheid van toiletten was lastig. De samenwerking met de gemeente is goed, de toiletten zijn er gekomen en de extra terrasmogelijkheid. In mei hebben we take away gedaan en met de bakfiets brachten we meer dan negentig moederdagpakketten rond. Goed voor de contacten.”

Kevin Bredewoud van Luctor et Emergo zat niet bij de pakken neer.
Bij het Trefpunt in Schoorl is iedereen weer blij. Van rechts naar links Teddy Molenkamp, Carl de Geus, Eva Jonk en Tanja Jonker.
Chantal van 't Hof en Pieter Bas Antoons: 'De kleinschaligheid geeft de toeristen wel een veilig gevoel.'