Vrijwilliger Annette en Wil.
Vrijwilliger Annette en Wil. (Foto: Aangeleverd)

'Het Enigmahuis helpt mij'

"Ik leef naar de dag dat ik weer naar het Enigmahuis kan", zegt Wil met een twinkel in zijn ogen. Hij komt op alle momenten dat de welzijnsvoorziening van Welwonen open is en dat is nu vier keer per week.

"Ik laat thuis liggen waar ik mee bezig ben om het Enigmahuis niet te missen." Wil vindt het er heel gezellig. "Ik praat graag met mensen over dingen in Enkhuizen en andere actuele zaken die mij bezighouden. Maar ik kan ook heel goed luisteren. Ik vind mensen boeiend en leuk. Het Enigmahuis geeft mij een hoop voldoening."

Wil heeft een chronische vermoeidheid, maar hij wil hierover niet klagen. Hij vertelt openhartig en emotioneel over zijn leven. Met zijn eerste vrouw kreeg hij twee kinderen. Naast zijn baan als werktuigbouwkundige stond hij min of meer alleen voor de opvoeding. Zijn vrouw bleek psychisch ziek te zijn. In 1991 overleed ze. Wil vond afleiding in het zingen. "Ik ben tweede bas. Daarom vroegen ze mij bij een koor en zo leerde ik mijn tweede vrouw kennen." Ze trouwden in 2008 en hadden zeven gelukkige jaren, totdat Wil ook van haar afscheid moest nemen. Ze overleed vijf jaar geleden aan de gevolgen van kanker en weer was Wil alleen. "Ik heb een moeilijk leven gehad, dat is heel jammer, maar ik moet verder", zegt Wil zijn emoties wegslikkend. "De bezoeken aan het Enigmahuis helpen mij. En straks ga ik ook weer lekker wandelen en praten in het Zuiderzeemuseum."

De vrijwilligers van het Enigmahuis kennen Wil goed. "Ik heb een flinke knauw gehad, maar de vrijwilligers vinden dat ik goed in de groep pas. Ik durf mijn emoties te tonen en ik ben erg sociaal, daar ben ik best trots op." Wil heeft een brede interesse en bewaart dingen die hij mooi vindt of hem dierbaar zijn. Alles gaat in een map die hij altijd meeneemt naar het Enigmahuis. "Ik laat dingen graag zien en zo hebben we altijd gesprekstof. Ik ben thuis steeds aan het opruimen en kom iedere keer weer dingen tegen van vroeger." In de map zitten foto's en persoonlijke dingen. We staan samen even stil bij een kaart van zijn zoon. Wil kijkt me aan met tranen in zijn ogen. "Wat mooi toch hè? Het ontroert me iedere keer opnieuw als ik het lees. Sorry hoor, soms ben ik een emotionele man."

Het Enigmahuis is een gratis welzijnsvoorziening voor (toekomstige) mantelzorgers, mensen met beginnend geheugenverlies en voor hen die zich eenzaam of alleen voelen. Kom eens langs en ervaar een warm welkom. De koffie en thee staan klaar. Zoek je vrijwilligerswerk? Voor de maandag- en vrijdagochtend is een vacature. Kijk op enigmahuis.nl.