‘Ik behoor zelf tot die meest kwetsbaren…’
ENKHUIZEN - Monique van der Heijde is welzijnswerker en behoort tevens tot de kwetsbare doelgroep waar tijdens de coronacrisis steeds naar gewezen wordt. Zij verbaast zich over de grote veranderingen in korte tijd. Zij zit al sinds 15 maart in quarantaine.
''Elke dag bel ik met twee optimistische, vrolijke mensen'
“Zeven weken geleden maakten we ons nog druk over stikstofproductie, te weinig geld voor jeugdzorg, te weinig handen aan het bed in verpleeghuizen, een tekort aan vrijwilligers en de opwarming van de aarde. Het begrip intelligente lockdown kenden we nog niet eens. Net zoals de anderhalve meter samenleving geen bekende term was.”
Persoonlijk contact
Samen met haar collega welzijnswerkers zet zij zich in voor inwoners van Enkhuizen. Ook is zij coördinator van het Enigmahuis. “Wij zijn er voor de meest kwetsbare doelgroepen. Persoonlijk contact is daarbij essentieel. Sinds het noodgedwongen thuiswerken, betekent dat voor mij vooral bellen met bezoekers van het Enigmahuis. Later kwam daar Voor elkaar in Enkhuizen bij, dat zich richt op ouderen en andere kwetsbaren, waarvoor ik in het belteam zit.”
Out-of-the-box
Omdat Monique zelf tot de kwetsbare doelgroep behoort zit ze sinds 15 maart op advies in quarantaine. “Ik kan me goed identificeren met de mensen die bellen voor een luisterend oor of met een hulpvraag. Ik ben het gewend om me in te zetten voor anderen. Daar krijg ik veel energie van, maar dat komt misschien ook omdat ik dan misschien wat minder over mijn eigen fysieke situatie hoef na te denken. Al voor de coronacrisis ken ik het gevoel van niet alles meer zelf kunnen doen. Ook was ik al gewend om hulp te vragen. Door de coronacrisis komt daarbij dat ik ook niet meer zelf boodschappen kan doen en geen fysiek contact heb met vrienden. Het zogenaamde out-of-the-box-denken kan ik normaal heel goed, maar sinds ik zelf fulltime in een ‘box’ zit is het lastiger. Wat wel leuk is, dat ik aan het videobellen ben geslagen en mijn werkoverleggen ook allemaal digitaal gaan.”
Poezenvrouwtje
De eerste twee weken quarantaine gingen nog wel. “Toen kon ik nog gewoon boodschappen bestellen en laten bezorgen. Maar al snel werden de bezorgmogelijkheden schaars. Het belang van mijn sociale netwerk werd steeds belangrijker. Mijn vrienden en kennissen die nu om beurten boodschappen voor mij doen. Ook mijn huishoudelijke hulp komt niet meer. Ik hoor mij op een gegeven moment tegen een collega zeggen: Strakjes kom ik misschien in zo’n programma als De Stoel. Dan ben ik het poezenvrouwtje in een rommelig stoffig huis met heel veel spulletjes van vroeger.'
Lachen met jezelf
Inmiddels zitten we in week acht. "Ik heb wat structuur in mijn dagen aangebracht en mij neergelegd bij een stoffiger huis. Per dag bel ik minimaal met twee optimistische, vrolijke mensen/vrienden, omdat ik de humor wel het meeste mis en neerslachtigheid op de loer ligt. Lachen met jezelf valt niet mee, maar videobellen helpt! Mijn advies? Hou vol! Samen laten we de anderhalve meter maatschappij slagen!”
Ook zin in een gesprek?
Bel Voor elkaar in Enkhuizen, 0228 350555.