Afbeelding
Annet de Wit zet zich al twintig jaar in voor Humanitas(Foto: aangeleverd)

Twintig jaar inzetten voor Humanitas

Al twintig jaar zet Annet de Wit zich in voor Humanitas. 'Het begon met een advertentie in een huis-aan-huisblad waarin ze vrijwilligers zochten. Het leek me wel wat om ouderen, maar het kunnen ook jongeren zijn, thuis te bezoeken.'

'Wat ik mijn moeder niet kon geven, omdat ik een druk leven had, wil ik nu wel aan andere mensen geven. Mensen die eenzaam zijn kun je met een bezoekje, door een beetje te praten, weer opfleuren. Ze zijn zo blij dat je komt."

Huisartsen benaderen Humanitas met de vraag of er iemand langs kan komen. Ook bellen kinderen op, of soms ook de mevrouw zelf die graag iemand op bezoek krijgt. Het zijn meestal vrouwen, dat geldt ook voor de vrijwilligers.

Klik

"Ik begon als coördinator. Overal in Zaanstad ging ik bij de mensen langs om kennis te maken. Zo kon ik daar een vrijwilliger aan koppelen die daar hopelijk goed bij paste. Er moet wel een klik ontstaan nadat de vrijwilliger een aantal keren is geweest. Vaak gaat het om mensen waarbij de kinderen weinig komen, omdat ze bijvoorbeeld ver weg wonen. Of ze hebben geen kinderen. Maar ook in een verzorgingshuis of gezin kan iemand eenzaam zijn."

Altijd blij

"Sinds 2007 bezoek ik zelf mensen. Zo heb ik nu drie cliënten – tegenwoordig noemen ze het deelnemers, maar ik gebruik liever de oude term – waar ik vaak langs ga. Een meneer in Krommenie bezoek ik al sinds 2011. Ik heb hem inmiddels al op vier verschillende adressen bezocht. Ook als hij in het ziekenhuis ligt, dan kom ik langs. Als ik weg ga, dan zegt hij altijd bij het afscheid: "Je komt toch weer gauw? Het was zo gezellig!" Daar doe je het voor! Ze zijn altijd blij dat je geweest bent."

Vreemde wordt bekende

"De mensen vinden het prettig om te praten over hun leven, wat ze is overkomen en soms ook wat ze mankeren. Ze hebben ook belangstelling voor mij. Je moet er allebei iets uithalen. Ik vind het prettig dat ze blij worden van mijn bezoek. Een vreemde wordt zo een goede bekende."

Met je hart doen

"Ik hoorde laatst dat het in Duitsland normaal is dat als je een uitkering hebt je vrijwilligerswerk moet doen. Hier krijgen we ook wel eens mensen via het UWV. Je moet het wel met je hart doen. Als je het met plezier doet, dan brengt het je ook weer wat op. Zelf heb ik daardoor ook weer leuke contacten opgedaan met vrijwilligers met wie ik af en toe een kopje koffiedrink en bijpraat."

Meer verhalen

Meer verhalen vind je op www.dezaanseverhalen.nl. Je kunt ze volgen via www.facebook.com/zaanseverhalen.

Afbeelding