Molen in ruste draait door

Vervolg voorpagina

Wonen in een molen kent nadelen zoals de ronde conische vorm en kleine ramen en waarschijnlijk energielabel Q . Maar de voordelen zijn veruit in de meerderheid. Een riante plek aan de rand van de oude binnenstad. Een prachtige omringende tuin. Het robuuste karakter van industrieel erfgoed en de culturele waarde. De molen is in ruste. "Ik draai voor de lol”, zegt Cees . "Een stilstaande molen gaat eens zo snel achteruit. Stilstand is desastreuzer dan slijtage van het draaien. Dat heeft onder meer te maken met trillingen, houtworm en zetting van bewegende zaken”.

Cees woont al zijn hele leven in de molen. Als Cees 12 jaar is, overlijdt zijn vader aan darmkanker. Een verdrietige tijd. Zijn moeder is begin 40 en staat er nu alleen voor met 3 jonge kinderen. Hoe nu verder? Er moet wel brood op de plank komen. Voor een vrouw is het werk fysiek veel te zwaar en zijn moeder is niet in het bezit van een groot rijbewijs. Mevr. Piet gaat echter niet bij de zakken neerzitten. Ze heeft in het verleden al, als eerste vrouw in Nederland, haar certificaat voor molenaar gehaald. In Nederland doen de cavia, hamster, konijn, hond en kat hun intrede als huisdier. Onder in de molen start ze een winkeltje voor particuliere verkoop van klein diervoer en meel. Later werden in de molen ook andere zaken verkocht zoals peulvruchten, mueslisoorten, spijs, noten en gist. Ondanks de hulp van vrienden is het een hard werkend bestaan. In de jaren ’70-’80 was er groot achterstallig onderhoud aan de molen. Er waren lekkages en soms stond de molen noodgedwongen stil. Dit kwam doordat subsidies uit Den Haag voor groot onderhoud uitbleven. Maar Mevrouw Piet moest wel verkopen om te overleven.

De bunker

Aan het begin van ’t Ritsevoort staat nog een gedeelte van een telefoonbunker uit de Tweede Wereldoorlog. Tegen de bunker is momenteel een bloemenkiosk gebouwd. Na de oorlog gaf de gemeente opdracht om een andere bunker langs de oprit te slopen. Hierbij kwam een opzichter van de gemeente om het leven. Vanaf de stelling van de molen had hij namelijk goed zicht op de sloopwerkzaamheden. Bij de controle in de ochtend kwam de wind uit het westen. De wind ging die dag ruimen. Als de wind draait dan verplaatsen de wieken mee. In de middag liep de opzichter nietsvermoedend de deur op de stelling uit en kreeg een enorme klap van de molenwiek en zwiepte op de veste.

Storm 1976

De storm van 1976 was een zeer zware storm die in de nacht van 2-3 januari over ons land trok. De schade door de storm was enorm. Langs de kust was veel duinafslag en ook veel dijken raakten beschadigd. De storm liet de familie Piet ook behoorlijk schrikken. Windstoten met orkaankracht gaven een enorme druk op de wieken. Hierdoor ging de kap, met een gewicht van 20 ton, dansen. De kap werd opgetild en bracht ernstige schade aan de rolvloer, het mechanisme waar de kap op draait. De rolvloer is toen vervangen door een Engels kruiwerk. Cees Piet is huisvader, ondernemer en molenaar. Hij heeft het vak geleerd in zijn jeugd door te observeren en mee te helpen. Dagelijks aanschouwde hij de werkzaamheden van zijn ouders. En leerde het vak tot in detail. Van zijn moeder moest hij ook stage lopen op een andere molen. Dat werd Korenmolen 't Roode Hert aan de Frieseweg in Oudorp bij Arie Berkhout. Cees heeft geen officieel papiertje. Het vak van molenaar is hem met de paplepel ingegoten. Een opleiding tot molenaar duurt momenteel ongeveer 3 jaar. Je moet dan alle type molens kunnen beheersen onder alle weersomstandigheden.

De molen kent twee open dagen per jaar. De Open Monumentendag en de Nationale Molendag. Na corona opent Cees Piet de deuren weer voor deze dagen.