Oudejaarsritueel
Na afloop was het één grote ruïne van oliebollen en appelflappen. Iedereen had van de grote oude schaal met bloemetjesmotief een bol of een flap gepakt – niet één, maar velen. Het huis stonk naar de vette baklucht van het bakken van de oliebollen en de appelflappen. Dat was nog niet eens het ergste – ook een geur van gebakken vis doorboorde je neusgaten. En dan nog maar te zwijgen over de frituurgeur – de bitterballen kwamen ook op tafel en of het niet genoeg was – een vissalade, gegarneerd met stukken vis.
één grote ruïne van oliebollen en appelflappen
"Is er nog plek op tafel?" vroeg tante Lea, "Ik heb nog wat bakjes met chips en kleine hapjes kaas en droge Franse worst." Ze keek met een hongerige blik over de tafel heen en ging bovendien de aanwezigen stimuleren om vooral te happen. De dipsauzen werden aan de kant geschoven, waarbij het schaaltje met de chilisaus ondersteboven op het witte tapijt plofte. "Wel verdomme," riep tante en ik zag dat haar gezicht een pisnijdige uitdrukking begon te vertonen, maar ja… ze deed het zelf. Ze ging met pest in haar lijf de rommel opruimen. Het vloerkleed had er onder te lijden: dat was goed zichtbaar. Er zou een tapijtreiniger aan te pas moeten komen; anders een telefoontje naar de verzekeringsmaatschappij – ongelukje.
Glimlachend keek oom Henk naar de werkzaamheden van zijn vrouw. "Kom mensen, we gaan omzien naar het oude jaar, want straks is het tijd voor champagne." Oom Henk kocht altijd champagne van een behoorlijke exclusiviteit. "Wat zijn de hoogtepunten van dit jaar geweest? Wie begint er?"
Oom Henk liep blauw aan van het lachen, ook van de drank
Tante Lea probeerde ondertussen op haar knieën de schade aan het tapijt te herstellen, wat deels lukte. Oom Henk riep vanuit de voorkamer: "Zout en jenever erover." Neef Gert begon met een terugblik naar het oude jaar en somde de meest irritante en afschuwelijke items op en wel op een zodanige wijze dat de beelden weer naar boven kwamen. Oom Henk liep blauw aan van het lachen, ook van de drank trouwens.
"Heb je nog goede voornemens?"
Tante Lea was klaar en kwam chagrijnig in de kring zitten. Dat werd beter, toen er vijf glazen witte wijn naar binnen kolkten. "Heb je nog goede voornemens?" vroeg tante Lea aan oom Henk. "Ik word…" het vuurwerk knalde vlakbij hun huis. Oom Henk wipte zowat van zijn stoel van schrik.
"Ik word de grootste recalcitrant van dit land," lalde hij. Tante Lea kwam niet meer bij – helaas. Ik nam een niet te vreten oliebol en bedacht me: 'het is elk jaar hetzelfde deuntje…'
Gelukkig en gezond nieuwjaar!