Rond Landsmeers natuurschoon
Het Twiske, het Landsmeerderveld en Kadoelen. Ze sluiten op elkaar aan en staan garant voor een prettige wandeling van rond de tien kilometer. Een route door een waterrijk gebied vol natuurschoon. En langs een oorlogsmonument waar een wonderlijk verhaal aan vast zit. Volg Zoolmate op de Kadoelenroute van www.route.nl en volg vooral zijn voorbeeld.
‘‘Zo, kun je dat ook weer van je bucketlist afstrepen.” Zoolmate kijkt verrast op. Hij is vanaf de parkeerplaats aan de Pikpotweg in Landsmeer nog maar net aan zijn wandeling begonnen en noteert dat hij zorgboerderij De Marsen passeert. Dat loopt kennelijk in de gaten. De vrouw die even verderop de opmerking maakte lurkt aan een Magnum en wacht op een reactie. “Ja, dit wil je niet missen”, roept hij dan maar. Moet hij dan helemaal gaan uitleggen dat hij voor de krant wandelreportages maakt? Welnee. Misschien komt ze daar zelf wel achter als ze dit verhaal leest. En hopelijk lezen meer mensen dit verhaal, want deze wandelroute is meer dan de moeite waard.
Daar lijkt het in eerste instantie niet op. Zoolmate laat zich gedwee Het Twiske uitvoeren. En het is daar nog wel zo mooi! De route gaat verder door het lint tussen Den Ilp en Landsmeer en leidt daarna door woonwijken.
Nou, vooruit dan maar.
Maar hierover is nagedacht. Deze verbinding is nodig om het Landsmeerderveld te bereiken. Via de Van Beekstraat gaat de route ineens rechtsaf, over het Dorspad, dwars door uitgestrekte weilanden. Wat een aangename verrassing.
Na tien minuten gloort in de verte een bijzonder object: twee propellerbladen op een stalen constructie. Het is het oorlogsmonument, ter nagedachtenis aan de zes bemanningsleden van de Vickers Wellington bommenwerper die op 19 september 1941, precies op deze plek, is neergestort. De bommenwerper keerde een lading lichter terug vanuit het Italiaanse Genua, kwam in dichte mist terecht en raakte zonder brandstof. De bemanning zag de bui hangen en verliet per parachute het vliegtuig, door het slechte zicht hoogstwaarschijnlijk onbewust van het feit dat ze boven de Noordzee vlogen. Ze kwamen in het water terecht en zijn verdronken. Zo gaat tenminste het verhaal.
De zes vliegers worden elk jaar op deze plek herdacht. En daar heeft zich volgens de overlevering een keer iets bijzonders voorgedaan. Uitgerekend op het moment dat er een minuut stilte werd gehouden vlogen spontaan en statig zes zwanen over. Alsof het zo was bedoeld.
Even een moment voor dit monument en dan weer verder. Kadoelen nadert. Vroeger was dit volgens de routebeschrijving een uitloper van het IJ. De grond was drassig, muggenplagen braken uit, dijken braken door. Kortom: het was hier ‘slecht vertoeven’. In goed oud-Nederlands: ‘Quatdolen’. Kadoelen dus. Maar slecht vertoeven is het hier nu allerminst. Het is heerlijk wandelen, terwijl in de verte het verkeer op de A10 raast. Via chique, witte bruggetjes loopt Zoolmate richting Landsmeer.
Een stukje langs verkeersader het Zuideinde en dan al snel linksaf weer zo’n aanlokkelijk smal paadje in – het Adriaan Goedepad, genoemd naar het vermaarde eierbedrijf in de directe omgeving. Het paadje leidt naar de Luijendijk, een verhoogd pad, ooit aangelegd om het hoofd te bieden aan hoog water. Veel water is nu te zien en van daaruit komen prettige briesjes.
Recreatiegebied Het Twiske doemt op, met aan de rand een van de weinige nog werkende poldermolens van Nederland. De Twiskemolen uiteraard. De molen, die dateert uit 1578 en sinds 1975 op zijn huidige plek staat, houdt het polderwater op peil.
Het liefst zou Zoolmate links de weg langs de molen en het water vervolgen, maar de bedenker van de route is onverbiddelijk. Bij het kruispunt rechtsaf. Maar ook hier is weer over nagedacht. De route voert slingerend door schaduwrijke bebossing, langs grasgebieden en groene heuvels.
En daar hebben we de parkeerplaats alweer. Toch maar weer even naar De Marsen. De vrouw heeft haar ijsje natuurlijk al lang op en zit nu misschien in haar tuin. En misschien denkt ze nog even terug aan die man die bij De Marsen zo serieus iets in een notitieboekje krabbelde. Dat was Zoolmate. En die heeft weer een prachtige, gevarieerde wandeling van ongeveer twee uur achter de bezwete rug.
Zoolmate
