Afgeladen zaal neemt petje af voor de burgermoeder met de hoedjes
BERGEN - Twaalf jaar van haar werkzame leven gaf ze aan de gemeente Bergen. "Geen dag heb ik spijt gehad van mijn inzet", zei Hetty Hafkamp ten overstaan van een uitpuilende tuinzaal in Museum Kranenburgh, terwijl de andere ruimtes ook helemaal volstonden met bezoekers, terwijl er nog steeds bezoekers door de regen aan kwamen om haar voor de laatste keer de hand te schudden.
DOOR ED BAUSCH
Hetty Hafkamp legt na twaalf jaar de ambtsketen neer
Toch was ze ook zo eerlijk om te zeggen dat ze de laatste tijd tijdens vergaderingen wel eens naar de foto's van haar eerste kleindochter moest kijken. Die onbevangen blik van nieuw leven deed haar beseffen dat er ook een andere wereld is, anders dan het dagelijkse Dagelijks Bestuur.
Soms verbijten
En die wereld ligt dan sinds gisteren aan haar voeten. Het blijft voor haar de wereld van duinen met helmgras, van de mooie kerkjes, van de uitzichten over het polderduin. Maar dan gewoon als een gewone burger wonend in Bergen. Geen burgermoederschap meer. Wel het andere moederschap. Haar kinderen werden nadrukkelijk bedankt. "Trots waren ze, toen ik burgemeester werd. Opgelucht zijn ze nu toch ook wel." Zo verwoordde ze zelf dat de dagelijkse verantwoordelijkheden je niet in de kouwe kleren gaan zitten. "Je hebt collega's en allemaal prachtige mensen om je heen, maar toch kan het ambt eenzaam zijn en moet je je soms verbijten", zo maakte de Alkmaarse burgemeester Piet Bruinooge duidelijk. In een gloedvol en warm betoog omschreef hij Hafkamps betekenis in de kring van regionale burgemeesters: altijd over haar eigen schaduw heen stappend. "Zelden ging het in ons regionaal overleg over politiek. Wel over de menselijke kant van het burgemeestersambt. En je speelde een grote rol in het verbeteren van broodnodige regionale samenwerking." Bruinooge noemde het een grote prestatie om in deze tijd twaalf jaar burgemeester te zijn. "Maar 12 jaar in Bergen is dus een absolute topprestatie", zei hij met de lachers op zijn hand.
Geen pokerface
Eerder had Arthur van Dijk, Commissaris van de Koning, Hafkamp vooral geprezen omdat ze zich ook van een kwetsbare kant durfde te laten zien. In een periode van twaalf jaar in een sterk veranderend politiek landschap, soms als het ware geteisterd door verkeerd gebruik van sociale media. "Veel sneller dan voorheen lig je onder een vergrootglas, waar iedere nuance kan ontbreken." Hafkamp zei daar zelf over: "In een democratie moet het debat worden gevoerd waar het thuishoort, in de Raad." De Schoorlse duinbranden kwamen weer langs, hoe ze in dat eerste jaar van haar burgemeesterschap kordaat handelend naar voren trad. Geprezen werd haar ambassadeurschap voor de kunsten, ze kreeg de Muzepenning van de gemeente. Solita Groen, vice-voorzitter in de gemeenteraad, noemde Hafkamp complimenteus een burgemeester zonder 'pokerface'. "En altijd vol belangstelling en zorg voor de talrijke vrijwilligers op allerlei gebieden in de gemeente".
Niet omgewaaid
Namens haar huidige collega's in het college bedankte de jonge wethouder Klaas Valkering haar als 'de rots in de branding en een veilige haven'. Hij had namens het college de Egmonder kunstschilder Sebastiaan Groot gevraagd om een portret van de burgemeester te maken. Het volledig blauwe werk krijgt een plaats in de galerij met portretten van oud-burgemeesters in het gemeentehuis. In haar slotwoord zei de terugtredende burgemeester dat ze dacht het werk wel te kunnen loslaten. "Maar alle prachtige mensen die ik heb ontmoet zal ik blijvend koesteren als een hele fijne herinnering". En toen kon
Lees verder op pagina 4
