Wandelen met Craandijk
Om ergens te kunnen komen, heeft de mens altijd moeten lopen, paard of koets waren alleen weggelegd voor de rijkeren. In de negentiende eeuw werd het echter mode om gewoon voor je plezier te gaan wandelen. Het is het tijdperk van de Romantiek. Als reactie op de opkomst van industrie en exacte wetenschap wilde deze stroming terug naar de natuur en het wandelen paste daar naadloos in. Zo wandelden in 1823 bijvoorbeeld de adellijke jongelieden Jacob van Lennep en Dirk Hogendorp door de noordelijke helft van Nederland, onderweg logeerden ze bij familie en kennissen. Maar het was dominee Jacobus Craandijk die het wandelen onder de aandacht van het grote publiek bracht, door in acht boeken beschrijvingen van zeventig wandelingen te publiceren. Gebruik makend van de nieuwe techniek, dat weer wel, reisde hij met de trein naar de streek die hij op het oog had.
Zo ook op een dag naar Alkmaar waar hij zijn intrek nam in hotel Het Helderse Wapen bij het station. Hij wandelde vervolgens via Heiloo en Egmond naar Bergen en weer terug naar Alkmaar. Je kunt vermoeden dat als hij nu de tocht over de duinweg door Wimmenum opnieuw zou maken, hij weinig verschil zou opmerken. Hoge duinen en kloeke beuken ziet hij onderweg. Het Bergerbos is wat verwaarloosd. Het Oude Hof wordt een modern huis genoemd (want rond 1825 opgeknapt) met een smakeloos hek, waar tijdens de oorlog van 1799 de Russische generaal Hermann met zijn staf gevangen wordt gehouden.
Bergen zelf vindt hij lieflijk met een schilderachtige Ruïnekerk. Hij heeft geluncht in de Rustende Jager om daarna langs Duinvermaak te gaan, met aan de overkant onder hoge beuken een geliefde picknickplek waar zijn vaste tekenaar Schipperus bijgaande sfeervolle tekening van heeft gemaakt. Tenslotte gaat hij door de Bergermeer met uitzicht op de toren van de grote kerk van Alkmaar weer terug.
Theo de Graaff