We hebben gelukkig nog altijd Annie
De voordeur werd opgetrokken bij mijn dochter en daar stonden ze. "Opa, onze loopscooter is stuk", riepen mijn tweeling kleinzoons Julius en Tobias in koor. "Wat is er loos, jongens". "Opa er zijn schroeven uit onze loopscooters". Hun blauwe ogen van deze kleine hummels sprak boekdelen, het verdriet was erin te lezen. "Jongens komt goed, opa gaat het maken". De scooters met een technische nauwkeurigheid bekeken te hebben bleek dat er twee bouten ontbraken. Ik kreeg een zakje met één lange bout met moer en verder niets. Deze lange bout met moer was het probleem niet maar wel een boutje met moer van M6 en 30 millimeter lang werd het probleem. Vol goede moed ging ik naar een bouwmarkt. Ze hadden volop zakken met boutjes en moeren van de maat die ik moest hebben, maar wel in een zak van 35 stuks. Wat moet ik met die overige 34 boutjes en moertjes. Wat moet ik nu want ik had de jongens belooft om het te maken. In de afgelopen decennia waren in Beverwijk volop kleine ijzerwarenwinkeltjes waar je zoiets per stuk kon kopen. Hienkens op de Baanstraat, Zwager op de Bree en Hergarden op de Schans om er maar een paar te noemen.
Omdat ik dichtbij IJzerwaren Hergarden woon ging ik altijd daarnaartoe. Niet alleen voor gereedschap maar ook als er thuis 'n schilderijtje opgehangen moest worden dan was één plug met schroef meer dan genoeg. Geen hele zakken vol met handel die je nooit meer zal gebruiken. Ik moet u wel eerlijk bekennen dat dit bezoek onder de categorie viel: het uitwisselen van o.a. familie, gemeente en buurt nieuwtjes. Even gezellig bij kleppen met een bakkie koffie. Maar ja, dit is helaas verleden tijd. Maar dit even terzijde want nog steeds zat ik met het probleem dat ik nog geen boutje en moertje had. Waar kan ik in de Wijk één boutje en één moertje kopen. Ineens kreeg ik een ingeving. Met een brede glimlach op mijn gezicht liep ik op de Bree naar deze winkel. We hebben gelukkig nog altijd Annie.
Co Backer
jalbacker741@telfort.nl