Kim Velema neemt met mobiele telefoon de tekenlessen op.
Kim Velema neemt met mobiele telefoon de tekenlessen op. (Foto: aangeleverd)

'Jammer dat we ze nu niet alles kunnen geven wat ze nodig hebben'

Vervolg van voorpagina.


kinderen spelletjes kunnen doen en waar aan methodes gewerkt kan worden." Daar zet Kim de taken voor de kinderen klaar. "Ik bedenk ze zelf maar ik deel ze ook met andere leraren, zodat je niet alles zelf hoeft te bedenken en te doen."

Het contact met de kinderen probeert Kim via filmpjes en beeld te realiseren. Ze merkt dat het voor de kinderen vreemd is dat de juf uit beeld verdwijnt. "Jonge kinderen snappen niet goed waarom ze thuis aan het werk moeten. Ze denken eerst dat ze een lange vakantie hebben, of dat wij studiedagen hebben. Maar nu, na twee weken, merken ze dat het serieus is."

Digitale instructie

Tot nu toe waren de lessen veel herhalingen van de stof die kinderen al gehad hadden. "Maar nu moeten we verder gaan in de stof en onderzoeken we of we via Microsoft Teams kunnen werken voor een verlengde instructie." Met Microsoft Teams kan een leraar een hele klas op hetzelfde moment les geven. Ook dat is nog uitzoeken, maar "Gelukkig hebben we op school een groot team, iedereen helpt. We hebben regelmatig een conference call en dat is ideaal. We verdelen de taken en een paar mensen zoeken de dingen uit. Zo kunnen de anderen snel aan de gang." Van het schoolbestuur waar ze werkt, Blosse in Heerhugowaard, heeft Kim een waarderingsbrief gekregen voor al het werk dat zij en haar collega's in deze periode doen. Dat vond ze superfijn.

Zorgen om toekomst

Kim maakt zich wel zorgen om de toekomst van de kinderen. "Hoe zit het als ze straks een maand achterstand hebben? Sommige kinderen gaan veel aan de slag, andere niet. Als straks de kinderen weer op school komen wordt het zoeken om te kijken waar je moet beginnen.


Het is een spannende tijd, waar we op zoek gaan naar creatieve oplossingen om de kinderen te begeleiden en dat is ook wel weer mooi. We doen het samen met de ouders.

Toch verlang ik naar de dag waarop ik mijn energie weer kwijt kan. Het zijn ook een beetje je eigen kinderen, je ziet ze een jaar lang iedere dag. Het is jammer dat we ze nu niet alles kunnen geven wat ze nodig hebben."