Het centrum
Ik was laatst bij mijn buurvrouw en zij is een heuse Heerhugowaardse. Zo één met familie in en om Heerhugowaard. Iemand die Jan en alleman hier kent en mij precies kan vertellen wat zich waar bevindt. Reuze handig hoor, want ik ben import.
Ja. Ik ben er zo één die zei dat ze nooit in Heerhugowaard zou gaan wonen.
Mensen die hier geboren en getogen zijn snappen meestal niet waar die weerzin vandaan komt. Maar geloof me, we hebben heel wat uit te leggen gehad toen we van Alkmaar hiernaartoe kwamen. Heerhugowaard is voor veel buitenstaanders een groot oppervlakte met veel huizen en geen centrum. Volgens een bekende cabaretier woon ik zelfs op een industrieterrein. Nou, prima hoor, ik merk er niet zo veel van als ik in de achtertuin in het zonnetje aan het water zit en kijk hoe de jonge eendjes piepend voorbij zwemmen.
Enige tijd terug was ik een avondje naar Cool en toen vroeg een ‘toerist’, die zich in het uitgaansleven wilde storten, waar het centrum was. Ja, euh… hier? Zei ik. Ik had eigenlijk geen idee. Hij keek me aan alsof ik iets te diep in het glaasje had gekeken. Waar? Hier?
Tja, ik wist het eigenlijk niet precies. Wat is het centrum? Raadhuisplein? Of inmiddels het gebied rondom Middenwaard? Heerhugowaard is zo enorm gegroeid, misschien heeft het wel meerdere centra. Maar zoals ik zei ben ik verder heel blij met Heerhugowaard als woonplaats.
In deze coronatijd had ik de tijd om het hier eens goed te ontdekken. Er is hier werkelijk van alles: groene parken, water, bos, theater, architectuur. Langs de nieuwe Middenweg stonden prachtige veldbloemen uitbundig in bloei. Markt, toko’s, terrasjes en ijssalons met suikervrij ijs. Het was een grote nieuwe ontdekkingstocht. En nu alles weer langzaamaan opent gaat het weer meer leven hier. Geweldig.
Alleen het echte centrum. Dat heb ik nog steeds niet gevonden. Misschien eens aan mijn buurvrouw vragen.
Marieke