'Senioren missen sociale contacten
Vervolg van de voorpagina
Dat is juist wat mensen missen. En toch... konden we niet anders dan bezoek weren: deze doelgroep is zo kwetsbaar."
Zwaar, intens en heftig
Afgelopen week was voor iedereen – cliënten, familie en medewerkers – zwaar, intens en heftig, blikt Kasten terug. "Het was een week met nieuwe besmettingen. Zo verdrietig, dat ondanks alle voorzorgsmaatregelen ons toch mensen ontvallen door dit virus." Officieel is in Nederland bij 2.300 bewoners van verzorgings- en verpleeghuizen het coronavirus vastgesteld. Daarbovenop tonen nog ruim 3.000 bewoners van verzorgings- en verpleeghuizen symptomen die op corona wijzen. "Dat zijn kille cijfers, waarvan wij de rillingen krijgen. Voor ons is elk getal een prachtig mens, ieder met zijn of haar eigen verhaal, hebbelijk- en onhebbelijkheden, naasten en geliefden. Dit raakt ons allemaal. Na het binnendringen van het coronavirus in De Raatstede was de verslagenheid groot. De situatie greep iedereen aan. Ondanks intensieve voorbereidingen en strenge hygiënemaatregelen is het niet gelukt om het buiten de muren te houden. We leven mee met onze cliënten, hun familieleden en met elkaar. En tegelijkertijd zitten we niet bij de pakken neer en zetten we ons tot het uiterste in om zo goed mogelijke zorg te blijven bieden. Juist nu!"
Atypisch
Dit virus is een sluipmoordenaar. Over het algemeen gaat corona gepaard met hoesten, koorts en benauwdheid. "Oudere mensen vertonen ook veel atypische symptomen. Onze eerste covid-positieve bewoner had geen coronaverschijnselen, maar viel op door atypisch gedrag. Sommige besmette bewoners kennen slechts lichte verkoudheidssymptomen en kijken rustig op hun kamer televisie, terwijl anderen weer ongelofelijk ziek zijn, zich de longen uit het lijf hoesten en sterke benauwdheid ervaren. Daarnaast hebben veel covid-positieve senioren last van diarree en heftig spugen." Misschien nog erger dan het virus zelf, is het gemis aan sociale contacten. "Als geen ander begrijpen we het gemis. Bij ons draait het om het welbevinden van onze senioren en om geborgenheid in de laatste levensfase. Anne-Mei The, hoogleraar langdurige zorg en dementie aan de Universiteit van Amsterdam, schreef in het NRC dat er in deze laatste levensfase een diepe behoefte aan zingeving en betekenisvolle relaties is. Ik ben het met haar eens: het zijn juist ouderen, die door 'social distancing' het ergst in hun levenskwaliteit worden getroffen. En misschien is het gemis van familie en naasten nog wel levensbedreigender dan het coronavirus zelf."
Steunbetuigingen
Naast al het verdriet en de onmacht, waren er ook lichtpuntjes afgelopen week. "De bewoners en onze medewerkers krijgen veel steunbetuigingen: prachtige kindertekeningen, kaarten en bloemen… Van families, buurtbewoners en huisartsen. Lokale ondernemers die tijdschriften en verwenpakketjes afgeven. Dat en de prachtige, spontane buitenconcerten van Marcia Bamberg bij het Tamarixplantsoen, The Modest Tree, Judith’s Piano’s, Joost de Vries bij De Raatstede en Jordy van Eekelen bij Hugo-Waard zorgen voor bemoediging in deze rare tijd. Dat doet onze bewoners en medewerkers ontzettend goed!"
Nieuwe realiteit
Een leven met het coronavirus wordt de nieuwe realiteit, vreest Kasten. "Daarom is het goed om ons te bezinnen over wat we als samenleving willen. Over welzijn en waardig leven in een vertrouwde omgeving tijdens de laatste levensfase. Hoe kunnen wij daar als zorg- en welzijnsorganisatie vorm aan geven? Daar moeten we goed over nadenken en met elkaar over spreken. Zodra we in rustiger vaarwater komen, gaan we daarover zeker het gesprek aan met onze cliënten, hun naasten en andere zorgorganisaties."