Woningsdag
Normaal gesproken geniet ik op Koningsdag van mijn extra vrije dag. Ik slaap wat uit en met een kop koffie kijk ik naar de koning en koningin op tv. Ik ben altijd benieuwd naar de outfit van Maxima en sinds een paar jaar ook naar de looks van de prinsesjes, want wat worden dat leuke meiden! Daarna wandel ik 's middags even naar de vrijmarkt in het Luipaardpark om een rondje te lopen en een geinige prul van vijftig cent op de kop te tikken.
Amsterdam vermijd ik op dit soort dagen omdat ik niet van mensenmassa's hou. De anderhalvemetermaatschappij komt mij in dat opzicht heel goed van pas. Maar dit jaar was alles anders. Om 09.45 uur werd ik gewekt door door het luiden van de klokken.
'Met heel Nederland kijken naar meerdere Koningsdagen; ik kon de outfits niet meer uit elkaar houden'
Snel eruit om dat oranje shirt op te zoeken. Dat vond ik ergens onder in de kast. Daarna had ik nog een paar minuten om de de vlag op te hangen. Waar lag de wimpel ook alweer? Net op tijd gevonden en klaar om buiten het Wilhelmus mee te zingen met de hele buurt. Daarna koffie drinken met oranje tompouce om met heel Nederland te kijken naar niet één maar meerdere Koningsdagen. Ik kon de outfits niet meer uit elkaar houden.
En ik had weinig tijd want om 12.00 uur moest ik klaar zitten voor de digitale kleedjesmarkt. Uitzoeken hoe de app werkt, spullen inpakken, adresstickers maken, overzicht houden dat het juiste naar de goede persoon gaat. Kijken of ze wel betaald hebben. Na een hele middag druk in de weer te zijn geweest met digitale in- en verkopen, was ik om 16.00 uur toe aan een wijntje. En dat trof, want ik kon meedoen aan de nationale toast. Dat smaakte naar meer, dus het werden er drie. Uitgeput viel ik daarna in slaap op de bank. In jaren niet zo'n drukke Koningsdag gevierd.
Margreet Hoek