Cijfers
Daar staat ie dan. Het heeft allemaal wat langer geduurd. Ik behoor nooit tot de eersten. Sowieso moet Sinterklaas het land uit zijn, voordat ik eraan begin. Maar zelfs na het vertrek van de goedheiligman bleef het bij mij in huis nog een tijdje leeg. Het was wachten op de heren Rutte en De Jonge. Ja, heren noem ik hen; hoewel hun voornamen mij bekend zijn, houd ik liever een beetje afstand.
Vooral bij Hugo de Jonge heb ik zo mijn reserves. Daar kan hij niets aan doen. Nee, dit is uitsluitend een dingetje van Heerhugowaard. Heer Hugo zit zo verweven in die naam en dan hebben we ook nog de slogan van het Stadshart: 'Zeg maar Hugo'. Ik kan daar maar niet aan wennen en daarom houd ik het angstvallig bij meneer De Jonge.
'Hoewel hun voornamen mij bekend zijn, houd ik liever een beetje afstand'
Dinsdag 8 december was het dan zover. De cijfers. Slechts drie gasten met Kerst. Mijn lief en ik sliepen er één nachtje over en togen de volgende dag gelijk naar het tuincentrum. We hadden immers geen keus, nu het omzagen van je eigen kerstboompje in de Schoorlse Duinen ook al gesneuveld was door de Covid-19-maatregelen.
We gingen voor een grote. Ruimte zat dit jaar. Drie gasten betekent geen huiskamerverbouwing. Alle meubels blijven op hun plek. De krukjes kunnen op zolder blijven. Iedereen een comfortabele zit. Niet de hort op voor extra kookgerei of servies. Mijn vierpitskookplaat kan met gemak het kerstdiner aan.
Ach, elk nadeel heeft zijn voordeel. Of is het nu elk voordeel heeft zijn nadeel, want wie nodigen we nu wél uit? Lootjes trekken? Ik heb ze nog liggen. Niet gebruikt met Sinterklaas. Nog zes nachtjes slapen, dan is het zover. 'Happy Xmas' (John Lennon, 1971).
Pieta van der Mark