Beestjes
Ik zit in de tuin. Niet slechts vandaag, nee, dat doe ik al maanden. In mijn hoofd leeft het idee dat de start van Corona gelijk de start inluidde van de zomer. Mijn tuin kleurt voornamelijk paars, blauw en roze. Voornamelijk, want er is één uitschieter. Een klimroos met een kleur zo rood als een roos moet zijn. Twee jaar terug in een potje gekocht en als je ‘m nu ziet dan schiet hij zeker al anderhalve meter hoog op tegen de warme schuurmuur.
Mijn tuin is voor mij een oase. Helaas niet alleen voor mij, maar ook voor talloze beestjes. Ik ken of herken ze lang niet allemaal. Blijkt ook niet zo gek te zijn als ik lees dat in het Vondelpark onlangs een nieuw beestje is ontdekt. Een kevertje. Als ontdekker mag je dan zo’n nieuw beestje een naam geven. Het is als een aankondiging van een nieuwe wereldburger; we noemen hem ptomaphagus thebeatles en zijn roepnaam is thebeatles. Voor mij leidt het geen twijfel, een ontdekker met een muzikaal hart.
Waar ik ook geen twijfel over heb, is dat ik nooit een nieuw beestje in mijn tuintje zal ontdekken. No way, want ook voor beestjes houd ik de anderhalve meter afstand in acht. Helaas is het niet wederzijds. Af en toe zoemen zij mij om de oren. Ik kan het zoemen echt niet meer horen.
'I was waiting tot ik een ons woog'
Niet alleen vanwege de beestjes. Nee, met het thuiswerken word ik te pas en te onpas uitgenodigd voor zoom-meetings. Van de eerste meeting heb ik een licht trauma overgehouden: 'I was invited to join the meeting', gevolgd door: 'wait for your host to let you in'. Tja alles in het Engels, maar goed daar kwam ik wel uit. Alleen mijn 'host' liet mij er niet in. I was waiting tot ik een ons woog. 'What’s up, What’s Going On' (4 Non Blondes, 1992). Terwijl ik trachtte om mijn 'host' te doorgronden voordat ik mij over haar een mening zou vormen, werd ik gered door de bel. Telefoontje van ict: storing in het netwerk, oorzaak nog onbekend. Ja, ja denk ik, hebben jullie wel eens gedacht aan Unidentified Flying beestjes?
Pieta van der Mark