De meisjes Visser
Sinds in Schoorl lang geleden onze drogisterij sloot, verloor dit dorp een zaak van allure. In het grotere Bergen met zowel meer inwoners als vakantiegangers met een mogelijk breder uitgavepatroon gaat dat blijkbaar goed. Gelukkig, want daarom kan ik sinds jaar en dag soms hier, maar met regelmaat aanschuiven voor de diverse balies bij 'de meisjes Visser'. Niets is hen teveel. Altijd bereid tóch nog even 'achter' te kijken, altijd paraat je met een glimlach van advies te dienen of een grapje met je te delen, en wat betreft hun behoorlijk grote serie voedingssupplementen leggen ze kennis aan de dag, of ze 'zoeken het op'. Zelfs als het druk is. Wachten is blijkbaar niet vervelend, want de klant, zich nog ouderwets Koning voelend, legt het nodige geduld aan de dag. Er is dan ook méér dan genoeg te zien en te ontdekken. Nu we de laatste decemberaankopen vanonder de boom hebben overhandigd, wil ik graag een lans breken voor het haast ouderwetse winkelbezoek i.p.v. alles aan te schaffen via internet. Ik vind het nu eenmaal tragisch te moeten constateren dat sommige winkels dit niet overleven en moeten sluiten. Daarbij kan ik nauwelijks aanzien hoe hard de bestellers van uw internetpakketten moeten werken, gezien het feit dat ze in tempo langs vaak dichte deuren rennen totdat een van de buren het af te leveren pakket kan aannemen. Ze sjezen weg in hun bestelwagen en de stress valt daaraan af te lezen. Omdat ook zij graag nog vóór 20.00 uur (!) thuis willen zijn en niet werken voor een wereldsalaris. Dan te bedenken dat een groot deel van die pakketten weer geretourneerd wordt; want om klanten te winnen is de service zodanig belachelijk, dat sommigen drie maten van een kledingstuk bestellen, opdat er dan tenminste één wel zal passen. En dat in een tijd waarover we volop praten over duurzaamheid, vlieg- en vleesschaamte of 'ontspullen'. Zelf geef ik van harte de voorkeur aan het ruiken en voelen van producten. Aan het 'proefzitten', het ervaren hoe zwaar die stofzuiger of boormachine is, het beoordelen van de échte kleur van dat kledingstuk in een winkelgebouw, het constateren dat die bloemen inderdaad nét van de veiling komen, dus lang staan. En aan advies van mens tot mens. In gezellige winkels met meisjes- (en jongens-)Visser-achtige medewerkers en kassamedewerkers of vakkenvullers, die aardig en hulpvaardig zijn en die je het klant-is-koning-gevoel geven in welke dorpswinkel je dan ook komt in onze woonkernen, waartussen ik me thuis voel. Ook wat betreft eetbare producten is het toch heerlijk dat je kaas of worst kunt proeven en samen even kunt lachen? Daarom op de drempel tussen 2019 en 2020 hulde en dank aan allen die voor dag en dauw opstaan om onze feestdagen een menselijke glans te geven. Een mooi, winkelrijk 2020 gewenst!