Ben Wansink.
Ben Wansink. (Foto:Aangeleverd)

Een dagje fietsen

De zon schijnt uitbundig, de hoogste tijd om naar buiten te gaan. ‘Zullen we de fiets pakken?’ Dat doen we dus en al vroeg op deze mooie zomermorgen rijden we richting de kust. Het is heerlijk stil en haast hebben we niet. Wij hebben de tijd en hoeven ons nergens druk om te maken.


Onderweg genieten we van het groen en de beestjes die we tegenkomen: een fuut, zwanen in overvloed, en lui ogende koeien die al herkauwend naar ons knipogen. ‘Waar wil je wat drinken?’ Dat doen we uit onze thermosfles, zittend op een bankje aan een waterkant. We genieten van het uitzicht, maar gaan toch door.


We besluiten naar Camperduin te rijden en daar om een uur of half twaalf een hapje te eten. Gelukkig is het niet druk op het terras van strandpaviljoen. We kunnen, door het virus, zelf ons broodje en drankje halen, goed geregeld! Het warme zonnetje maakt slaperig en tevreden kijken we naar de strandgasten die hun plekje gevonden hebben, ook hier keurig op afstand. Tegen enen fietsen we verder, de Schoorlse duinen door. Waarom naar het buitenland als je eigen landje zo mooi is?’ We komen aan bij bezoekerscentrum Het Zandspoor en daar is weer een bankje. In een poeltje spelen drie kinderen, half bloot maar wel met een mutsje op. De vaders en moeders kijken tevreden toe, het plezier van de kinderen is ook hun plezier.


Tegen drieën zijn we weer in Oudkarspel. ‘Een heerlijke dag, lieverd, bedankt!, zeg ik voldaan om er gelijk aan toe te voegen ‘En wat doen we morgen?’ Ja, zo ben ik, gelijk meer willen.. Ik moet wel bekennen dat ik zo’n dagje fietsen op de elektrische fiets doe, wel zo gemakkelijk!


Ben Wansink