10 vragen aan Anton Spruit
Na de sluiting van de receptie van Camping Dijk&Waard op 31 augustus hebben Frank, Stijn en ik als initiatiefnemers en begeleiders van het project verrassend veel vragen gekregen over een mogelijke voortgang van de opgestarte initiatieven en projecten. Ook voor nieuwe ideeën en initiatieven zijn we nu aan het bekijken of we het komend jaar wederom een neutrale plek kunnen creëren om met iedereen die geïnteresseerd is een jaar lang te kunnen experimenteren met bijzondere samenwerkingsvormen op het gebied van cultuur, bedrijfsleven, onderwijs, toerisme, wonen, jongeren, water, de zorg, de fusie etc. Ook leggen we momenteel de laatste hand aan een presentatie over de resultaten van de camping en een mogelijke deelname aan interessante initiatieven voor het komend fusiejaar. Hoe kunnen we het kanaal ‘dempen’?
Antwoord op de vraag van Willem Poortvliet: Zijn er meer mooie en interessante initiatieven voor dit komende fusiejaar?
Wie bent u?
Ik woon met mijn vriendin Poekie en dochter Marie op de Dijk in Broek op Langedijk. Een fijne straat om te wonen met een grote diversiteit aan bebouwing en bewoners. Ook vind ik het prettig dat er nog bedrijvigheid aanwezig is op de Dijk. Bedrijven als De Geus Bouw, Autoservice Langedijk en de werf van Bijvoet zijn altijd zeer behulpzaam en ruimhartig om met materiaal, ruimte en apparatuur een verrassende en heerlijke Dijkdag mogelijk te maken. Een mooie dag om elkaar te ontmoeten en waar ook oud bewoners altijd welkom zijn.
Via een avontuurlijk pad van elektrotechniek, popmuziek en het leger ontdekte ik bij toeval de kunstacademie als een plek waar ik me direct helemaal thuis voelde. Naast mijn werk als grafisch vormgever en beeldend kunstenaar, ontwerp, bedenk en begeleid ik veranderprojecten voor zeer uiteenlopende werkgebieden zoals de zorg, musea en de overheid.
Van wie bent u dr ien?
Mijn ouders zijn Nico Spruit en Dora van Breukelen. Afkomstig uit Montfoort in de buurt van Utrecht verhuisden zij naar het Brabantse Bergeijk waar ik ben geboren en opgroeide met twee zussen en een broer. Mijn vader werkte bij de melkfabriek waar hij de computer introduceerde en was penningmeester van de kerk. Mijn moeder was altijd thuis, zorgde voor het gezin en is voor mij een bijzonder voorbeeld van hoe je flexibel in het leven kunt staan.
Wat heeft u met dit dorp?
Na omzwervingen via Utrecht, Breda en Amsterdam zijn we in Broek op Langedijk komen wonen. In de buurt van Oilily, waar Poekie destijds werkte. Onze dochter Marie is hier geboren en ik vind het een fantastische plek om te leven. De vorige bewoners van ons huis vertelden ons dat hier in de omgeving werkelijk alles binnen fietsafstand te vinden is. En dat is ook zo, wat een rijkdom! Water, verstedelijking, zee, hollandse luchten, verschillende vormen aan onderwijs, een treinstation, industrie, vele leuke mensen, interessante historie en vul maar aan ….
Wat is de mooiste plek in Langedijk?
Varen over de Achterburggracht met zicht op de achterkant van de huizen aan de Dorpsstraat. Hier kun je werkelijk nog een echte samenleving zien. Een grote diversiteit aan huizen, schuurtjes, bootjes, vuurkorven, aanbouw en waslijnen. Het mooiste is het natuurlijk als er bewoners aan het rommelen zijn achter het huis of een wijntje zitten te drinken in de tuin. Mensen aan het leven. Juist niet perfect en niet volgens de laatste stylingtips.
Welke herinnering aan dit dorp is u dierbaar?
Zeer dierbaar aan dit dorp is het warme welkom in 1999 in een omgeving waar we helemaal niemand kenden. Zonder iemand tekort te doen hebben onze buren van toen, Nico en Marjolijne met hun grote familie hier een belangrijke bijdrage aan geleverd.
Wat is uw advies aan onze burgemeester?
Ik heb een verzoek om niet alle ruimte binnen de gemeente efficiënt ‘perfect’ en functioneel in te vullen, maar bewust ‘open’ plekken te maken voor gezamenlijk maatschappelijk experiment. Voor jong en oud, binnen en buiten.
Wat is het beste advies dat u zelf ooit kreeg?
Blijf altijd zelf nadenken en als je iets niet snapt, vraag het dan! Anders doe je jezelf misschien tekort.
Wat zouden mensen echt van u moeten weten?
Ik sta altijd open voor een mooi sterk verhaal. Verrassend, ontroerend, met humor. Belangrijk om je voorstellingsvermogen lenig te houden. En een écht goed verhaal hoeft niet waar te zijn.
Wie is uw opvolger in deze rubriek?
Ik hoorde een tijdje geleden de 17-jarige muzikant en songwriter Eg de Jong uit Broek op Langedijk op radio 1. Hij had een prachtig nummer geschreven om aandacht te vragen voor de situatie van een vriend van hem uit Heerhugowaard. Een mooi voorbeeld van ‘zorg voor elkaar'. Ik moest terugdenken aan ons warm welkom hier in Langedijk en heb de volgende vraag aan Eg: Hoe gaat het nu met jullie?