'Af en toe was het alsof je voor God moest spelen'
Mariëtte Berbée wilde altijd al iets in ontwikkelingslanden gaan doen. Ze werkte in de verpleging, op de couveuse afdeling en deze wens bleef door het stichten van haar gezin wat meer op de achtergrond. Maar kinderen worden groter, er was meer ruimte en het plan ontstond om 3 maanden naar Suriname te gaan om daar te werken op de couveuse afdeling.
Betere start in actie voor vrouwenverblijf
Helaas werd dat afgeblazen. "In plaats daarvan maakte ik een rondreis door Oeganda. In de hoofdstad Kampala mocht ik op de couveuse afdeling van het ziekenhuis kijken. Er is er maar 1 in het hele land. Als je een kind krijgt en complicaties krijgt tijdens de bevalling, moet je al dichtbij wonen, anders is er voor jou en je kind maar weinig kans. En op de couveuse afdeling stonden wel couveuses, maar er waren er veel bij die het niet eens deden."
Hoge kindersterfte
De kindersterfte in Oeganda is hoog en Mariëtte wilde hier iets in betekenen. "Ik wilde daar gaan werken. Ik had contact met de arts van de afdeling daar en die zag dat wel zitten. Bij mijn eigen werk maakte ik overuren en daardoor kon ik daarna een paar maanden weg. Maar ik wilde niet alleen gaan." Haar eigen dochter deed de opleiding tot verpleegkundige. Ze moest stage lopen en wij vroegen of het mogelijk was om die stage in Oeganda te doen. Dat mocht. Samen gingen ze naar Oeganda.
"Werken op de couveuse-afdeling daar was heel heftig. Soms vonden we ieder kwartier na kwartier een kindje dood in bed. Af en toe was het alsof je voor God moest spelen. Soms moest je toch beslissen, omdat er niet voldoende medische capaciteit was: je bent hier geboren, ik laat je gaan."
Oude couveuses
Ondertussen regelde Mariëtte veel. Oude couveuses die vervangen werden voor nieuwe in Nederland, gingen naar het ziekenhuis in Oeganda. Ze volgde, samen met haar dochter, een Tropenopleiding. "Daar moesten we een projectvoorstel schrijven als afronding. De meesten deden iets fictiefs, maar wij schreven over een project in Oeganda van een Nederlands bedrijf die een kliniek liet bouiwen. Wij gaven in het voorstel aan hoe we de logistiek zouden regelen, hoe we aan personeel zouden komen, welke materialen nodig waren, enzovoort. Naar aanleiding van ons voorstel werd ons op een gegeven moment gevraagd om het project daadwerkelijk te starten!"
Van hart tot hart
Hiervoor was voorbereiding nodig. Mariëtte wilde naar de plaatselijke bevolking om te kijken wat daar leeft. "Hoewel de communicatie lastig was, werd heel veel duidelijk doordat we spraken van hart tot hart, non-verbaal konden we toch heel wat duidelijk maken. En gelukkig was er een tolk bij ons en hij nam ons mee naar zijn geboortedorp, want daar was de kinder- en moedersterfte te hoog. Daar zagen we hoe de vrouwen moesten bevallen in een onhygiënisch hutje met een niet medisch geschoolde vroedvrouw Bij een normale bevalling is dat natuurlijk prima, maar bij complicaties -en dat gebeurt door de slechte doorvoeding van de vrouwen al snel- is er verlies of blijvende schade bij moeder en kind."
'Mothers Place'
Mariëtte startte een onderzoek naar de mogelijkheid voor een kraamkliniek voor moeder en kind. Ze ging hiervoor zelf in gesprek met de regering. Nu staat er kraamkliniek. Met bijgebouwen, stafwoningen voor het personeel die vaak van ver komen, een placentaput, een verbrandingsoven voor medisch afval en een laboratorium. En hoewel de vrouwen daar graag willen bevallen, kwamen er toch minder dan verwacht. Wat bleek: als de bevalling begon, moesten de vrouwen zeker nog 10 kilometer lopen naar de kliniek. Dat is natuurlijk welhaast onmogelijk."
Vrouwenverblijf
Daarom keek Mariëtte hoe dit bij andere ziekenhuizen werd opgelost. "We zagen dat er in andere ziekenhuizen ruimte was voor vrouwen om te verblijven, een paar weken voor de bevalling. Zodat, als de bevalling begon, ze al in het ziekenhuis waren en snel geholpen konden worden."
Vastenactie
Veel van wat er in Oeganda is neergezet, is mogelijk gemaakt door de hulp van de vastenactie elk jaar. Dit jaar vraagt Mariëtte weer om hulp, nu om bij de kraamkliniek en logeerhuis voor a.s. moeders sanitair neer te zetten: douches, toiletten en een wasplek voor de vrouwen. Over drie dagen vertrekt ze weer, maar ze vraagt of mensen willen helpen ook dit doel weer te realiseren.
Wat is het precies dat er gebouwd gaat worden?
Een toilet, met mogelijkheid tot het doorspoelen en wasbakken om de handen te wassen.(In 2015 hebben ze een grote septic tank laten bouwen, waar alle toekomstige sanitaire voorzieningen op aan gesloten kunnen worden).
-De bouw van wasruimtes, waar de vrouwen zich kunnen wassen/douchen.
-De bouw van ruimtes waar de zwangere dames, gedurende hun verblijf in het logeerhuis, de was kunnen doen en laten drogen.
Uw bijdrage kunt u storten op IBAN: NL21 INGB 000 000 5850 t.n.v. Vastenactie, onder vermelding van Projectnummer 401398! Tevens staat er tijdens de Vastentijd een bus achterin de kerk voor uw donatie of Vastenactiezakje. Meer informatie en prachtige foto's kunt u vinden op www.beterestart.com.