Bart is blij met zijn eigen stekkie bij Tamarixplantsoen
HEERHUGOWAARD - Een stralende jongeman van 28 jaar zit tegenover mij op de bank. Voor dit interview is hij speciaal weer even op bezoek bij zijn ouders, want thuis mag hij niet meer dan twee personen ontvangen. Bart Bloemer woont al bijna vijf jaar in het Tamarixplantsoen, een woonlocatie waar een woongroep van Philadelphia is gehuisvest.
Tijdens de intelligente lockdown wegens covid 19, woonde Bart bij zijn ouders. “Het was gezellig maar ik ben blij dat het voorbij is. Na dit interview ga ik ook gelijk weer terug naar huis.” "De maatregelen waren streng. Er kwam niemand in of uit behalve de begeleiders. Dat is moeilijk om te begrijpen. In begin was er wat paniek, wat nu? Wat wel en wat niet? Maar er is snel geschakeld en er is veel contact geweest tussen begeleiders en familie van de cliënten. Er is adequaat op gereageerd.” vertelt moeder Inez.
Als we praten over hoe het wonen is op het Tamarixplantsoen, gaan de ogen stralen. “Het is mijn eigen stekkie,’’ vertelt Bart, terwijl zijn ouders enthousiast mee knikken. Tamarixplantsoen is een woonlocatie in Heerhugowaard dat van Philadelphia is. Hier wonen mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB) of met een verstandelijke beperking (VB). “Bart woont hier met 37 bewoners en Iedereen heeft een eigen appartement. Omdat Bart nog jong is woont hij op de jongerengang,” vertelt moeder Inez.
Het is altijd moeilijk als je wegens omstandigheden weer tijdelijk woont bij je ouders, zo was dat ook voor Bart. “Gelukkig waren er veel James Bond films op televisie,” zegt hij lachend. Volgens Inez was het voor iedereen even aanpassen, maar uiteindelijk vond iedereen zijn weg. Samen met zijn ouders heeft Bart de afgelopen weken vooral thuis rondgebracht. “Af en toe gingen we wandelen of fietsen. Maar het is toch anders dan normaal," vertelt Inez. "Ook in huis moest iedereen zich aanpassen aan elkaar. Plots moesten we het toilet en de badkamer met zijn drieën delen. En wie heeft nou de afstandsbediening van de televisie? Maar het is allemaal goed gekomen.”
Bart mist vooral zijn appartement, zijn vrienden en de begeleiders. “Thuis zit ik op mijn bank te computeren. Ik hou van Minecraft. Dan bouw ik mijn knuffels na. Hier doe ik dat ook maar het is anders.” Ook Youtube kijken staat bij zijn ouders op een laag pitje. “Ik wil niet de hele dag achter de computer zitten. Al verveel ik me soms wel.”
Thuis heeft Bart zijn eigen woonkamer, keuken en badkamer met douche en toilet. Er is ook een gemeenschappelijke woonkamer. “Hier koken en eten we samen. Als het mooi weer is, ga ik heerlijk op het balkon of op het terras zitten. “
Waar Bart normaal 4 dagen in de week aan dagbesteding doet moest hij het de afgelopen weken zonder doen. “Dat was ook wel even een dingetje," zegt Inez. De dagbesteding is uitbesteed aan De Waerden. Wegens de lockdown moest alles per direct gestopt worden. Bart werkt drie dagen per week in de facilitaire dienst bij Woonzorglocatie Zuyder Waert hier verderop. Daarnaast kookt Bart met een kookgroep voor De Waerden, locatie Schermereiland. "Je valt toch in een zwart gat, bij het wegvallen van deze werkaamhedem," aldus Inez. Toen het verlossende woord van de begeleiding eruit kwam dat Bart weer terug kon naar zijn appartement in het Tamarixplantsoen, lag er een big smile op zijn gezicht. Dezelfde middag had hij al zijn spullen al ingepakt en was Bart klaar om te vertrekken. “Het eerste wat ik ging doen was lekker op de bank zitten en televisie kijken. Een eigen stekkie hebben is zo fijn. Dat besef je pas als het er even niet is.”