Ik kan het niet meer volgen
Ik zit te werken aan een artikel over cochleaire implantatie. Ik heb nog tijd: de deadline voor de krant is pas begin maart. Ik ben verdiept in het schrijven als mijn kleinzoon zachtjes binnen komt lopen. Hij plant als het ware een driepotige kruk naast mij neer, gaat erop zitten en zegt tegen mij: "Opa, kun jij even plaatjes van treinen opzoeken?" Ach... waarom niet. Op internet krijg je een schat aan afbeeldingen te zien, in dit geval van treinen dus. In alle soorten en maten en van oud, heel oud, tot nieuw. "Kun je ook treinen laten zien die in brand staan?" "Waarom? Vindt je dat mooi?" vraag ik hem. Hij: "Dan kan ik zien of brandweerman Sam er ook is." Ja ja, die brandweerman Sam toch. Ik zoek wat afbeeldingen op met treinen die deels in de fik staan. De kleine man naast mij op de kruk kijkt met diepe interesse naar die afbeeldingen en af en toe volgt er een uitroep van verbazing, of is het meer van enthousiasme om de ramp te aanschouwen? Tussen het veranderen van afbeeldingen en het kijken ernaar, bied ik hem een dropje aan uit de droptrommel. "Neem er maar twee. Je hebt tenslotte twee handjes." Zijn blik gaat van de door fik beschadigde treinen naar mij. In zijn ogen zie ik een wat treurige blik. "Opa… opa, mijn buikje zegt dat ik geen dropje moet nemen omdat ik nog eten moet. Als mijn buikje nu een dropje neemt en mijn buikje vol is, zegt mijn buikje dat er geen eten in kan. Dus wil mijn buikje nu geen dropje. En als mijn buikje dat niet wil, moet ik het ook niet doen. Dus ik hoef geen dropje. Mijn buikje wil niet." Vervolgens gaat de blik weer terug naar het beeldscherm. Kennelijk is het buikje leidend geworden wat snoep innemen betreft en heeft het buikje een grote invloed gekregen op wat wel en wat niet kan, op bepaalde momenten dan. Nu moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat mijn kleinzoon geen grote snoeper is. Daarentegen lust hij best wat, vooral als er een schaaltje met chips op tafel staat. Dan gaat de chips er smaakvol in… in het buikje. Datzelfde buikje dat nu beweert dat het geen trek heeft in een dropje omdat het anders te vol is voor het consumeren van de warme maaltijd. Ik kan het niet meer volgen – een buikje met invloed, het moet toch niet gekker worden.