Duizendpoot Ronald Plak doet alles voor BOL
BROEK OP LANGEDIJK – Ronald Plak is een vrijwilliger die het belangrijk vindt dat als je kind bij een club speelt, je je ook als ouder inzet voor de club. Plak hanteert al drie seizoenen de vlag als grensrechter bij het eerste elftal en is daarnaast trainer van een jeugdelftal en als coördinator in het bestuur.
door Ruud de waard
Grensrechter, scheidsrechter, trainer, bestuurder en supporter
''Het enige nadeel als grensrechter van het vlaggenschip van de vereniging is dat je nooit de wedstrijd kan volgen. Als grensrechter moet je geconcentreerd de wedstrijd volgen en ik neem die taak zeer serieus.'' De zoon van Ronald Plak, Timon, speelt al vijf seizoenen in het eerste elftal, maar daar heeft Ronald, als grensrechter, weinig van gezien. ''Gelukkig wisselen we het vlaggen met meerdere personen af waardoor ik soms wel van mijn zoon kan genieten.''
Zeventien jaar
Ronald, geboren en getogen in Heerhugowaard Noord, speelde vanaf zijn tiende bij het plaatselijke Hugo Boys.
''Ik mocht pas op mijn tiende lid worden en in datzelfde seizoen was de leeftijd aangepast naar acht jaar. Dus mijn broertje, die acht was, begon gelijk met mij te voetballen.''
Grensrechter, scheidsrechter, trainer, bestuurder én supporter
Ronald debuteerde op z'n achttiende in het eerste van Hugo Boys. ''Ik heb zeventien seizoenen in het eerste elftal mogen spelen. Ik begon in de jeugd als rechtsback, en via linksbuiten eindigde ik op het middenveld. Een plek waar ik me uitstekend voelde. Ik heb drie promoties meegemaakt en natuurlijk ook degradaties. We hadden een grote vriendengroep. Hugo Boys was mijn club, en ondanks verhuizing naar Broek kwam er geen einde aan het lidmaatschap van Hugo Boys, die op zondag speelt. Op een gegeven moment, in 1990, kochten we een stuk grond in Broek op Langedijk waar ons huis werd gebouwd. Pas toen de kinderen lid werden van BOL, dat op zaterdag speelt, stopte ik bij Hugo Boys en werd ook begeleider van het elftal van mijn zoon Timon. Op die manier kon ik ook inburgeren bij de club en later werden ook onze dochters Hilde en Tessa lid van BOL. Alleen Hilde speelt nog in het vrouwenteam, Tessa woont in Eindhoven waar zij studeert."
Positief
Ronald is positief over de resultaten van het eerste elftal. ''We hebben aan het begin van het seizoen in moeten leveren toen twee goede spelers vertrokken, maar we hangen tegen de middenmoot aan en ik heb er alle vertrouwen dat we in deze eerste klasse zullen blijven spelen.''
Aan het begin van het jaar was hij ook een van de deelnemers aan de reis naar Spanje waar de selectie voor een trainingskamp was.
Mixtoernooi
''Met de kerst organiseren we elk jaar een mix toernooi waarmee veel speelvreugde en onderling plezier naar boven komt. Ik was betrokken bij het opzetten van een eigen competitie voor de kabouters, met deelnemers uit de regio, wat nu al zo'n 10 jaar zeer succesvol is.''
Lang niet uitgespeeld
Voorlopig is zijn rol bij de Broeker voetbalclub nog lang niet uitgespeeld. "BOL is een echte dorpsclub waar ik me helemaal thuis voel. Naast het vlaggen bij het eerste, train ik nog een team, scheidsrechter ik op zijn tijd en coördineer ik de oudere jeugd.''
