Verblindende liefde
"Na al die jaren vind ik je nog steeds geweldig!", zeg ik romantisch. "Ach manlief, liefde maakt blind, dat weet je toch..!", reageert mijn vrouw nuchter en ze schenkt koffie in. Is dat zo, maakt liefde blind, vergeet je de realiteit omdat je verblind bent door de liefde? Zie je teveel door een roze bril en vergeet je dat er ook minder leuke kanten aan je geliefde zitten, die, als de liefde voort suddert, na verloop van tijd een schaduw over de verliefdheid kunnen geven? Worden dan je ogen geopend en zie je die minder leuke zaken? Ik pieker erover. Jullie zullen wel denken; 'Waar maakt dat mannetje zich druk om?'. En daar hebben jullie gelijk in. Maar mij houdt zulke dingen bezig. Blind zijn van liefde met een paar gezonde ogen, hoe kan dat? Dan hoor ik hoe het zit tijdens het kijken naar mijn nieuwste Netflix-serie 'Kara Para'. Een Turkse serie in heel veel delen, dus in deze quarantainetijd avonden vullend. De serie is een soort soap, met liefde, verdriet en moord. Nou ben ik niet dol op soaps, maar deze is heel leuk en verslavend. Wel een aanrader dus, maar let op: 164 afleveringen! In de serie zitten mooie Turkse uitspraken die vertaald ook mooi blijven. De uitspraak 'Liefde maakt blind' wordt ook genoemd met een fraaie uitleg. Deze gaat als volgt: als je verliefd bent kijk je met je HART en niet met je hoofd. Je hart loopt over van de ander en die liefde verblindt en maakt dat je de mindere puntjes niet ziet. Als ik me dat realiseer ga ik er eens even goed voor zitten en kijk kritisch naar mijn vrouw. Zij is zich niet bewust van mijn gluren. Ik zie rimpeltjes, wat grijze haren en een beginnende onderkin. Ik sta op en ga naar de gang. In de spiegel zie ik een ouwe kop, dun haar en de huid rimpelig met ouderdomsvlekjes. Ik ga snel de kamer in en bedenk dat we geluk hebben: onze liefde voor elkaar maakt inderdaad blind! Ik voel mijn hart bonzen...