Rouw en verlies in coronatijden, Humanitas biedt steun!
REGIO - Inmiddels zitten we in de tweede golf. En net als tijdens de eerste golf lezen we dagelijks weer de berichten in de krant en horen we via de media hoe de ziekenhuizen weer vol stromen, hoeveel besmettingen er zijn en hoeveel mensen gestorven zijn. Wat doen al deze berichten met mensen die tijdens de eerste golf een dierbare hebben verloren? Of die zelf ernstig ziek zijn en zich in het laatste stuk van hun leven bevinden?
Steun bij Rouw van Humanitas
Men zegt wel dat het na een (lang) ziekbed minder zwaar is voor de nabestaande om het gewone leven weer op te pakken. Het afscheid van een dierbare werd al (langere tijd) verwacht. In de ideale situatie heeft men ‘goed’ afscheid van elkaar kunnen nemen. De meeste pijn kan dan zitten in het alleen verder moeten gaan. Maar hoe doe je dat? En hoe is het voor iemand die onverwacht en snel afscheid van een dierbare heeft moeten nemen, wel of niet corona-gerelateerd? Heb je dan nog wel de mogelijkheid gehad afscheid te kunnen nemen van je dierbare, laat staan ‘goed’? Ook dan zul je verder moeten gaan, maar hoe doe je dat?
De relatie met de overledene zal altijd blijven bestaan maar hoe geef je die opnieuw vorm? Wat je ook hebt meegemaakt als nabestaande en hoe lang of kort het ook geleden is, als je de pijn nog voelt en je je verhaal nog eens kwijt wilt dan zijn de ervaren vrijwilligers van Steun bij Rouw er voor je. Zij hebben tijd voor je en bieden een luisterend oor.
Blijven ondersteunen
De Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg van Humanitas willen mensen in de laatste levensfase thuis blijven ondersteunen. Dat is vanwege het coronavirus helaas niet meer altijd mogelijk vanwege de maatregelen die in acht genomen moeten worden. Toch blijven de coördinatoren zo goed mogelijk zoeken naar wegen die hierbij nog wel begaanbaar zijn. De hiervoor goed opgeleide vrijwilligers zijn bereid om één of enkele dagdelen per week bij de ernstig zieke medemens te zijn. Hierdoor krijgt de naaste even de ruimte om iets voor zichzelf te doen. Dat biedt naast alle zorgtaken, die meestal met liefde worden gedaan, even wat lucht voor de naaste. De vrijwilliger is er dan voor de ernstig zieke, kijkt hierbij zorgvuldig naar wat er voor hem of haar nog toe doet, maar heeft ook een luisterend oor voor de naaste. Want als naaste ga je zij aan zij in het ziekteproces van je dierbare die afscheid zal moeten gaan nemen van het leven. Het proces waarin je je allebei bevindt brengt voor allebei even zoveel emoties met zich mee. Heb jij een dierbare verloren en behoefte aan een gesprek van mens-tot-mens? Of wil je meer weten over ondersteuning in de laatste levensfase? Neem contact op met Humanitas voor informatie of een eerste afspraak: Telefoon 072 5401800, mail: kantoor.nkl@humanitas.nl.