Jolanda Feller ziet aangrijpende momenten door coronacrisis.
Jolanda Feller ziet aangrijpende momenten door coronacrisis. (Foto: Ilona Kistemaker)

Afscheid nemen in coronatijd: ‘Ik had oma zo graag nog een kusje gegeven’

LANGEDIJK – Jolanda Feller uit Langedijk is nu twee jaar uitvaartbegeleider en werkt bij PC Uitvaart in Langedijk, Alkmaar en omgeving. Het zijn heftige tijden door het coronavirus.

‘’Een afscheid nu, is niet meer te vergelijken met een afscheid vóór het coronavirus. Vooral voor de nabestaanden zijn de keuzes die gemaakt moeten worden rondom een uitvaart enorm ingrijpend.” Want hoe neem je afscheid van een dierbare als alles draait om afstand houden? Hoe troost je elkaar, als je geen knuffel mag geven of iemand aan mag raken en er maar 30 mensen aanwezig mogen zijn?

‘’Ik weet als geen ander hoe het is om in tijden van verlies een arm om je heen te voelen of een dikke smakkerd op je wang te krijgen. Mijn ouders zijn recentelijk kort na elkaar overleden. Nog voor de coronacrisis, waardoor familie, vrienden en kennissen wel afscheid konden nemen. Door de maatregelen moeten nabestaanden nu kiezen wie er wel en wie niet tijdens de uitvaart mogen komen. Dat is triest, heel triest. Bij jonge mensen die overlijden en waarbij misschien wel meer dan honderd belangstellenden afscheid konden komen nemen, zitten nu vier of acht mensen op de voorste rij.’’

Gelukkig kunnen de gedwongen thuisblijvers het afscheid op sommige locaties thuis via een livestream volgen. Daarnaast heeft PC Uitvaart een online condoleanceregister, zodat belangstellenden daar hun medeleven kunnen betuigen. Jolanda heeft in de afgelopen weken veel dingen meegemaakt die ze voor corona niet voor mogelijk hield. ‘’Het zijn aangrijpende momenten. Een jong meisje dat zei: 'Oma, ik had je nog zo graag een kusje willen geven, maar ik mocht niet meer bij je komen.' Of twee zussen die elkaar niet kunnen steunen bij het verlies van hun vader omdat de ene zus in quarantaine zit. Een man van dertig, waarbij maar acht belangstellenden mochten komen en het er anders wellicht honderd zouden zijn..”

Verbinding

‘’Omdat we samen door deze crisis heen moeten, geeft de gedwongen afstand op een of andere manier toch ook meer verbinding. Nabestaanden zijn opener en kwetsbaarder waardoor er onderling meer saamhorigheid ontstaat. Hierdoor maken we er met elkaar juist een warm en intiem afscheid van. Het regelen van de uitvaart zelf is eveneens totaal anders. Het begint al bij het moment van de melding als er iemand is overleden. Normaal gaan wij naar de familie toe, maar door de maatregelen bespreken we alles telefonisch. Ook het afscheid zelf is anders. Naast de beperkte aanwezigen kan er na afloop niet nagepraat worden met een hapje en een drankje. Er zijn zelfs voorbeelden dat de wens van de overledene is aangepast. In plaats van cremeren kiest men nu voor begraven. Zodat andere nabestaanden en belangstellen het graf tenminste nog op een later moment kunnen bezoeken.’’