Marjon Bos met op de achtergrond de jeugdige handbalsters die zij met veel plezier trainde.
Marjon Bos met op de achtergrond de jeugdige handbalsters die zij met veel plezier trainde. (Foto: Vincentdevriesfoto.nl)

Marjon Bos stopt na 22 jaar als trainster van de Vrone jeugd

SINT-PANCRAS – Marjon Bos is een van de drie trainers die heeft besloten om een punt te zetten achter een rijke carrière als trainster van de jongste handbaljeugd van Vrone uit Sint Pancras. Het officiële afscheid is tot nader order uitgesteld vanwege het coronavirus.

door ruud de waard

Marjon Bos is ruim 22 jaar trainster geweest, maar organiseert daarnaast vele activiteiten voor de club, waarbij soms ook de clubkas behoorlijk aangevuld wordt. Voordat Marjon zich aan de handbalsport verbond turnde zij tot haar twaalfde bij turnvereniging SSS uit Sint-Pancras. Bijna alle leden die op zesjarige leeftijd zijn begonnen met handbal hebben de eerste beginselen van het handbalspel van haar geleerd. ‘’Het is heel leuk om jonge kinderen enthousiast te maken voor de handbalsport. Als je ziet dat een heel verlegen kind binnenkomt en al na een paar weken totaal veranderd is, of een haantje de voorste die leert overspelen, dan ben ik gelukkig. Ikzelf ben begonnen met de handbalsport bij Kolping in Oudorp. Vrone had toen nog geen afdeling handbal voor de jeugd, dat kwam pas jaren later. Ik begon bij Kolping in de jeugd en heb het nog geschopt tot het eerste damesteam. Ook mijn dochter Anja en zoon Johan kwamen handballen bij Kolping.’’

NK schoolhandbal

‘’Bij Vrone werd toen net met jeugdhandbal gestart. Ik trainde Anja en haar klasgenootjes voor het schoolhandbal en dat vond ik zo leuk dat ik besloot deze fanatieke meiden te gaan trainen bij Vrone, zodat Anja met haar klasgenootjes het NK-schoolhandballen kon beleven. Bij onze jongste zoon Gertjan kozen we ervoor bij Vrone een jongensteam op te zetten. Inmiddels is hij aanvoerder van Hr1 van Vrone Berdos. Dat jongensteam was de start van een herenlijn die uniek is voor de kop van Noord-Holland. ''Handbal is een veelzijdige sport. Naast goed voetenwerk heb je ook slimheid nodig, je bent aanvaller en verdediger. Gelukkig zijn de spelregels aangepast aan de concentratie en motoriek van de jongste jeugd. Jose Reijne en Jill Groot waren de eerste die mij hielpen. Daarna volgden nog vele jeugdleden, die zich persoonlijk ontwikkelden door voor een groep te gaan staan, en ondertussen veel plezier met de jeugd beleefden. Ik gaf hen altijd de tip hun hulptrainerschap, vrijwilligerswerk en leiderschap op hun CV te zetten, daar kan je mee binnen komen! Ook ouders hielpen mij en werden gegrepen door het plezier de jeugd zich zien te ontwikkelen. Roland Verduin en Theo Bakker groeiden zelfs door tot Toptrainers.''

Afscheid

“Om eerlijk te zijn had ik vorig jaar al plannen om te stoppen. Mijn motivatie werd wat minder. Niet als ik voor de groep stond, maar op voorhand. Dat er dit seizoen weer een leuk jongensteam in de leeftijd 6-8 jaar gestart was, deed mij besluiten nog een jaar door te gaan. Bij de herstart na de corona heb ik de knoop doorgehakt en het besluit genomen om te stoppen. Ik wil wel graag het afscheid in stijl doen. Samen met de kinderen en hun ouders. Maar wanneer, dat is nog onduidelijk. Een tipje van de sluier kan ik wel oplichten. We gaan op het Vronecomplex iets leuks organiseren. De jeugd tegen de ouders gaan een wedstrijdje spelen, waarbij de ouders hun handen op de rug moeten houden. Dat wordt hilarisch.’’

Naast training geven kan Marjon als geen ander enthousiasmeren en zorgde zo voor diverse verkoopacties voor de clubkas, zoals de makrelenverkoop. Ook nam zij het initiatief voor het Vrone Award Handbalgala, Pancrasser schoolhandbal en uitstapjes zoals het bezoek aan het EK Handbal Hamburg.

Voor het gezin heeft de sport altijd op de eerste plaats gestaan. “Ik heb vier kinderen die allemaal aan topsport hebben gedaan. De oudste twee sporten voor zichzelf en de jongste, Paulien stopt met topturnen maar neemt het trainerschap voor de jongste jeugd van TTL op zich. Ik zal zeker tijd vrij maken op Vrone leden aan te moedigen, zoals onze Heren 1 in hun jacht naar promotie naar de eredivisie.''

''Het enthousiasmeren zal ik zeker missen, dat deed ik soms zo luidruchtig dat mijn oom en tante aan de Kroonenburghof mij konden horen. Ik kan terugkijken op een fantastische periode, waarbij de jongste jeugd altijd mijn volledige aandacht heeft gekregen. Nu is het de beurt aan onze jeugdtrainers zich verder te ontwikkelen, de kinderen hebben er al zin in!"