'We hebben veel plezier beleefd'
Vervolg van de voorpagina
"Ook was ik werkzaam bij het grootste reclamebureau van Nederland. In Den Helder heb ik - na mijn huwelijk - nog voor uitzendorganisatie Multiplan gewerkt, bij de schoolbegeleidingsdienst en bij Swarovski. In de avonduren gingen Leo en ik naar de avondschool in Alkmaar. Ik voor de Pedagogische opleiding tekenen en handvaardigheid en Leo deed een voorbereidende opleiding tot leraar. Hij wilde graag sportleraar worden. Intussen werkte hij op de Rijkswerf als scheepsmaker. Het is allemaal anders gelopen. Leo kwam bij de Marinebrandweer terecht, waar hij het naar zijn zin had. "
Kunst en muziek
De kunst en muziek bleven echter altijd een rol spelen bij Els en Leo. "Leo speelt in twee bandjes: Granddad Daniel (Americana) en High Pressure (coverband). Ik heb altijd allerlei cursussen gedaan om te kijken wat ik leuk vond, van etsen/zeefdruk naar keramiek. Dat heb ik circa 25 jaar gedaan. In de tussentijd bezocht ik allerlei kunstroutes in het land en voorstellingen. We hebben ons steeds laten verbazen over wat mensen allemaal kunnen. In 1985 kwamen er drie kinderen achter elkaar. Die hebben wij altijd meegenomen naar de Karavaan."
Vreemde eend
Op de vraag of Den Helder Windkracht 13 gaat missen, antwoordt Els: "Wij horen op het scheiden van de markt van mensen dat ze het heel erg jammer vinden. Wij waren toch een vreemde eend in de bijt. Huiskamerconcerten, jazz, vergaderingen, huwelijken, feesten, lezingen, bridge, popkoor en noem maar op. Alles moest worden gepland, maar je kon wel binnenhalen wat je zelf leuk vond. Ook de samenwerking met andere mensen vonden we fijn. De Stichting Vrienden van Den Helder is begonnen in Windkracht 13. Daan Groot was de voorzitter. Ik heb de Rondjes Kleinkunst, Rondjes muziek, Grachtenconcert georganiseerd en bedacht. De samenwerking met jonge mensen is belangrijk. Ook heb ik 20 jaar bij de Dag van de Muziek gezeten. En samen met Marja Lely heb ik het poppodium opgezet in Windkracht 13. Nu zit ik nog bij de Stichting Nieuwe & Diep. Zij organiseren spraakmakende jazzconcerten. Een heel fijn bestuur."
Het sluiten van de deuren van Windkracht 13 roept de vraag op of er geen gegadigden waren die de exploitatie van het culturele centrum wilden voortzetten. Els: "Er zijn diverse mensen geweest die het wilden proberen. Maar die zijn afgehaakt. Ik denk dat het aan de complexiteit van het geheel ligt. Er valt een goede boterham mee te verdienen, maar je inzet moet 100% zijn en je moet vooral open-minded zijn. Wij hebben kunnen doen wat wij wilden omdat wij mensen om ons heen hadden die het ook heel leuk vonden. Onze site/kunstroutes/fotoroutes/muziek/afspraken werden fantastisch bijgehouden door een goede vriendin en muziekliefhebbers. Ik zou mensen tekort doen door de namen te noemen. De wisselwerking tussen mij en Leo is van belang geweest om dit bedrijf op deze manier te kunnen runnen. Dat wisten wij ook niet toen wij verkering kregen. Gewoon ja zeggen en er voor gaan, anders gebeurt er niets. Vallen en opstaan horen bij ondernemen, toch?"
Afscheidsreceptie
Els en Leo Ellen zetten zondag 12 januari nog één keer de deuren wagenwijd open. "Wij willen samen met iedereen waar wij mee hebben samengewerkt en alle mensen die een goede herinnering aan Windkracht 13 hebben een borrel drinken op de toekomst. Zondag 12 januari van 14.00 tot ongeveer 18.00 uur is iedereen welkom. Wij zorgen voor de muziek, een hapje en een drankje. Wat zeer op prijs wordt gesteld is een kaart of briefje met een mooie herinnering of leuke anekdote aan Windkracht 13. Geen cadeaus of bloemen. Als mensen dan toch wat willen geven dan graag een pak koffie of droge pasta voor de voedselbank."