Zorginstellingen langzamerhand terug naar het bijna normaal
Vanaf deze week: opstarten met beperkt bezoek binnen
Zorginstelling Zuidland van de Zorgcirkel in Purmerend begint een beetje op adem te komen na de hectische maanden van de lockdown. Buiten staat inmiddels het meeting point, een tent waar bewoners en familie gescheiden door plastic weer even bij elkaar kunnen zijn en vanaf deze week wordt voorzichtig opgestart met beperkt bezoek binnen.
Het voelt een klein beetje terug naar normaal, nadat de zorgmedewerkers deze maanden alle zeilen hebben bijgezet om ervoor te zorgen dat het leven voor de bewoners zo normaal mogelijk doorging.
Protocol
“Dat is altijd de basis geweest bij ons”, vertellen zorgcoördinator Jacintha van Baaijer en Jeroen Broekman, verzorgende IG. In Zuidland verblijven ouderen met dementie op twee afdelingen van elk zeventien personen en er zijn achttien appartementen voor mensen met lichamelijke klachten. “Wij leveren persoonsgerichte zorg, dat hebben we zoveel mogelijk proberen aan te houden.”
Nagedacht
Over hoe dat zo veilig mogelijk kon, is goed nagedacht door De Zorgcirkel en de medewerkers van Zuidland. Deze stelde in haar vestigingen een protocol op met een duidelijke routing en een goede scheiding intern. De zorgmanager hield medewerkers continu op de hoogte. Bij contact met bewoners waren ze, dankzij de ruime voorraad, allemaal optimaal beschermd.
Noodzakelijk
“Noodzakelijk”, zegt Jeroen. “Want je kunt geen afstand houden van bewoners met dementie. Dus het was continu handschoenen wisselen en soms tien keer per dag omkleden. Het fijne was dat de bewoners er zelf snel aan waren gewend. We waren dan wel helemaal ingepakt maar ze herkennen toch je stem, je mimiek en je doen en laten.”
Elke dag langs
Dat laatste kan de heer Boes beamen. Hij is mantelzorger voor zijn vrouw Grietje die sinds 2018 in Zuidland verblijft. Tot de lockdown ging hij elke dag langs bij zijn vrouw. “Ik heb haar zestien jaar zelf verzorgd. Dus ik vond het fijn haar hier dagelijks even te zien. Grietje keek er altijd erg naar uit.” Toch vond Boes de sluiting voor bezoekers een verstandig besluit.
Ondersteunen
Omdat ook de ruimte waar de dagactiviteiten plaatsvinden was gesloten, was het bezig houden van de bewoners een extra taak van de zorgmedewerkers. Maar collega’s uit andere disciplines sprongen daarentegen weer vaker bij.
“Collega’s kwamen extra om elkaar te ondersteunen”, zegt Jeroen. “Zodat iemand anders even een momentje kon pakken op het balkon, mondkapje afdoen en even op adem komen. We waren als team meer één dan ooit, waardoor alles ook wel weer heel gesmeerd liep. Het heeft zeker het teamgevoel versterkt.”
Op de bewoners had dit alles wisselende impact. Waar de één er weinig erg in had, ging de ander gebukt onder het gemis van partner of familie. Maar die bleek heel inventief en dat zorgde voor veel mooie momenten. Jacintha en Jeroen halen ze moeiteloos terug.
Spandoeken
“Ze stonden hier buiten met spandoeken en te zwaaien, er werd een draaiorgel geregeld, een zanger, en er werd ook veel gezoomd. Dat zijn de manieren om het leuk te maken en menselijk te houden. Er is heel veel begrip geweest vanuit de families. Zuidland hield ze goed op de hoogte, met bijvoorbeeld ‘Familienet’ op internet waarop we foto’s plaatsten van de bewoners, gewoon van alles van de dag.”
Dankbaar
Ook de heer Boes was dankbaar voor die foto’s. “Ik heb ze er allemaal afgehaald”, vertelt hij lachend. “En op mijn verjaardag namen ze Grietje mee naar het balkon, al was het op een zondag, en konden we toch naar elkaar zwaaien.” Hij was de dag voor het gesprek voor het eerst weer even met zijn vrouw samen geweest in de tent.
“Dat was heel fijn. Ze was erg blij mij weer te zien. Ik was ook heel dankbaar dat ze hier zat al die tijd. Een betere verzorging had ze niet kunnen hebben.”