In gedachten
Het Overbos uitlopend steek ik de Laan der Nederlanden over en kom ik in het Prins Alexanderplantsoen. Ik ga op het bankje zitten en mijn gedachten brengen mij terug naar de jaren van vóór 2015, want toen stond ieder jaar hier een prachtig circus. Ook op het Kuenenplein stond altijd het circus van Tony Boltini. Als kleine jongen stond ik te kijken hoe de tent werd opgezet en te kijken naar dieren. In gedachten zie ik weer de ontsnapte olifant. Dat gaf een hoop tumult in Beverwijk. Die mooie tijd van het circus is helaas voorbij want de gemeente Beverwijk stond weer eens vooraan door een verbod in te stellen dat een circus met dieren, wild of tam, geen plek meer zou krijgen in onze stad. Dit verbod ging in op 15 september 2015. In gedachten lees ik de motivatie van dit verbod nog eens: “Dieren zijn niet in het leven geroepen om kunstjes te doen om mensen te vermaken. Ik heb een olifant in de natuur nog nooit op één been zien staan om een mens te plezieren, of een paard vreemde bewegingen zien maken met dat doel. Circussen met kunsten makende dieren staan wij niet toe in Beverwijk, van welke diersoort dan ook’’. In mijn gedachten zie ik de hondenliefhebbers die zijn of haar hond menig kunstje heeft geleerd. In mijn gedachten zie ik bijvoorbeeld ook een dressuuramazone die haar paard allerlei vreemde, onnatuurlijke bewegingen laat doen die veel weg hebben van stuiptrekkingen van het paard. Het lijkt me dat deze vreemde, onnatuurlijke bewegingen van dressuur óók bedoeld is om mensen te vermaken. Mocht de berijder met zijn paard ook nog in de prijzen vallen dan krijgt het paard een extra beloning. In gedachten zie ik me met mijn kleinkinderen weer naar het circus gaan om de dieren te bewonderen en de geur van zaagsel op te snuiven. Ik vind een circus zonder dieren geen circus. "He Co ik weet waar je column overgaat", wordt er geroepen. Ik kom weer in de werkelijkheid terug en zie alleen maar een kale lege vlakte met gras.
Co Backer
jalbacker741@telfort.nl