Waarom
Hij stond voor me in de kassarij bij de plaatselijke supermarkt. Het was duidelijk dat hij geen haast had.
Had hij dan toch haast?
Eén voor één legde hij de grote bierblikken, van een onbekend merk, op de lopende band. Met veel moeite bewoog hij zijn linker arm. Terwijl de meneer vóór hem nog moest afrekenen, had Erik zijn betaalpas al in het pinapparaat geplaatst.
Had hij dan toch haast?
'Zo snel ben je nog nooit geweest'
De caissière maakte er een opmerking over. “Zo snel ben je nog nooit geweest.”
“Nee, dat klopt. Ik dacht: dan hebben we dat alvast maar gehad. Boodschappen doen is altijd zo’n gedoe.”
Verbaasd keek ze hem aan. Evenals de klant voor hem.
Ik aanschouwde dit gebeuren met een glimlach.
Het montuur was totaal niet meer in de mode
Iedereen in het dorp kende Erik. Eigenlijk was hij niet zoveel veranderd. Nog steeds hetzelfde lange haar, inmiddels grijs. Ook dezelfde bril. Het montuur was totaal niet meer in de mode. Blijkbaar kon hij er nog voldoende mee zien.
Hij was nog steeds herkenbaar aan een heel trage tred.
Het was die dag warm weer. Erik droeg een spijkerbroek en een vaal T-shirt. Zijn bekende spijkerjack had hij blijkbaar thuis gelaten. Zou hij dat spijkerjack nog hebben? Niemand in het hele land heeft een spijkerjack met deze bijzondere tekst…
Niemand heeft een spijkerjack met deze bijzondere tekst
Op de achterkant stond met grote letters: ‘Waarom?’ Daaronder: ‘Waarom niet?’
Dat levert altijd goede gespreksstof op. Waarom?
Isa Bron