Pudding

3 juli 2020, 13:18

Hoelang woonde mevrouw De Zoete hier inmiddels al? Misschien een half jaar. Toen zij in het verpleeghuis werd opgenomen was zij ‘een dame van formaat’. Zij hield van lekker eten en vooral van snoepen. Toen zij nog zelfstandig woonde waren haar kasten altijd goed gevuld met allerlei zoetwaren. Haar koelkast bevatte een grote hoeveelheid toetjes. De keuze was aan haar.

Helaas werd ze ingehaald door de tijd. ‘Alzheimer’ werd haar nieuwe gezelschap. Hij liep met haar mee over de drempel van het verpleeghuis om daarmee haar zelfstandigheid voorgoed achter te laten in haar vorige leven.

Mevrouw De Zoete was voortaan afhankelijk van het aanbod in het verpleeghuis. Dat aanbod was te klein naar haar zin. Zij werd er rusteloos van en was voortdurend op zoek naar zichzelf. Zoete versnaperingen hoorde daarbij. Tijdens één van haar zoektochten vond zij iets van een wel hele mooie kleur geel. Een gel(atine)pudding met citroensmaak. Voorzichtig likte zij eraan.

Het smaakte een beetje zuur. Een schepje suiker erover zou wonderen doen. Helaas kon zij de suikerpot niet vinden. Tevreden likte zij aan haar citroenpudding en nam zelfs een hap. Mmm. Op datzelfde moment kwam de verzorgende binnen om mevrouw haar medicatie aan te reiken. Terwijl mevrouw opnieuw een hap nam, sperde de hulpverleenster haar ogen wijd open van verbazing. Wat at mevrouw daar? Het zag er niet uit als iets eetbaars.

Mevrouw wilde haar pudding echter niet delen. Ze was blij eindelijk een lekker toetje gevonden te hebben. De verzorgende moest dan ook daadkrachtig optreden. Dit toetje was niet bedoeld voor consumptie. Het was namelijk een gelachtig blok, afkomstig uit het toilet… Zij schrok van deze constatering en belde onmiddellijk de huisarts. Het centrum voor vergiftigingen werd ingeschakeld. Het middel had geen schuimende werking. Wel bevatte het een kleine hoeveelheid alcohol. Gelukkig hield mevrouw De Zoete aan deze ‘lekkernij’ geen schadelijke gevolgen over. Een half uur later zat zij tevreden slapend in haar luie stoel. Tijd voor een middagdutje. Luid gesnurk vulde haar kamer…

Isa Bron