Voortgang in nood
Er is veel onrust op de woningmarkt, zo ook in regio Landsmeer. Zo sprak ik laatst bewoners van het Noordeinde wiens dochter boven de 30 jaar is, en nog steeds een huisje zoekt, en dit is zeker niet uniek.
Hoewel de Gemeente graag bouwen wil toestaan, mag het voornamelijk binnendorps. Inbreien heet dat. Dat wordt dan op langere termijn uiteindelijk gecombineerd douchen, toilet delen, of samen naar het badhuis, auto/fiets delen. Halve huiskamer. De ouderen van zeventig plus kennen dit nog wel.
Geen bouwgrond meer?
Wel, is er dan helemaal geen bouwgrond meer? Er zijn bij mijn peiling onder Landsmeerse grondeigenaren wel 4 tot 500 woningen mogelijk, maar dan ook in het buitengebied, het 'Heilige der Heiligen'.
Zo woon ik ter hoogte van Kanaalweg 29-30, alwaar gebiedsbevreemdende omstandigheden zijn. Onder andere vergunde opslag van 12.000 ton industrieafval die best verruild kunnen worden met woningbouw (+100 eenheden 3,5 hectare). Resultaat: weg met ontsierende industrie, een stukje woningtekort ingelost en het milieu gered.
38 waterbungalows
Zo heb ik een locatie van 13.000 vierkante meter, waarop ruimtelijk 38 waterbungalows op 300 vierkante meter geplaatst kunnen, terwijl deze voor een kwart onder water liggen en de ruimtelijkheid blijven accentueren. (Waarom geen Waterlands beleid, op water wonen?)
ikzelf heb er € 400.000 voor over om de lege kas van Landsmeer te ondersteunen. Uiteraard wel bij vergunning. Zo werkt zo’n plan nog een keer dubbel!
Expertise en wilskracht
Als er met de werkdrift zoals er door de gemeente Landsmeer op Noordeinde 13 geacteerd is (4 x B&B) blijken daar zeker expertise en wilskracht aanwezig, maar dat moet wel in de uitvoering woonvisie getoond worden. Geen woorden, maar daden….
Oh ja, er word altijd gesteld dat bejaarden! dicht bij winkelcentra willen leven. Nou, misschien boven de 80, maar daaronder zijn het krasse, scherpe inwoners die zelf wel bepalen waar ze kunnen wonen, en niet afhankelijk willen zijn van overheidsbemoeienis.
Rust en ruimte
Rust en ruimte zijn juist ook wat waard. De komende jaren zijn/waren er regionaal tienduizenden woningen nodig, en de achterstand is in 60 jaar nog steeds niet ingehaald. Zijn wij onze overheid ontgroeid? De vraag stellen is hem beantwoorden.
Ook de natuur heeft te lijden, maar dan weer op een andere manier: de vossen, eksters, kraaien en ganzen trekken hun wissel op de oorspronkelijke inheemse natuur, en de minstens 14 waterdammen die in het gebied Ilperveld de vissen beperken, en de voedsel voorziening en bescherming uit evenwicht haalt zijn zaken die om beleid vragen.
Grove tekorten
Landsmeer geeft in de media aan met grove tekorten te zitten. Op zichzelf niet vreemd, wanneer er voor minimaal € 1,2 miljoen aan innovatie- en IT-projecten en nieuwe ambtenaren zijn aangesteld. Dat is ook door degene die de kinderkermis verbood, met daar nu nog eens bij opgeteld de wachtgeldregelingen die verschillende bestuurders en overheidsdienaren na beëindiging van dienstverband mogen opsouperen.
Uiteindelijk zijn de inwoners verantwoordelijk gesteld voor het terugbetalen voor de niet aangegane kostenposten en beleidskaders.
Bosbouw en windmolens
Ook de voorstellen van enige politieke partijen die bosbouw en windmolens ambiëren in het Landsmeerderveld om wellicht woningbouw te frustreren, geeft een kijkje in hun denkwereld. Voor u als kiezer én woningzoekende, veel succes bij uw zoektocht naar het onmogelijke.
Ik wil besluiten met: 'Al hetgeen dat uzelf niet wil geschied, misgun dat ook de ander niet'.
Een mooi verzoek aan onze politiek.
Peter R. Ruijs, Landsmeer