Nieuw boek: Strafkind, gevangen bij de nonnen
WORMERVEER – De gruwelijke kinderarbeid bij de nonnen staat centraal in het nieuwe boek ‘Strafkind’ dat Wieke Hart uit Wormerveer, samen met Maria Genova, schreef.
Wieke Hart schreef boek over gruwelijke kinderarbeid
Wieke Hart schreef het boek naar aanleiding van een bericht over de ontdekking van honderden babylijkjes in een klooster in Ierland. Het verhaal gaat over Erin, een meisje dat in het klooster wordt opgevangen en vrijwel onmiddellijk misbruikt wordt, samen met haar beste vriendin. Haar vriendin pleegt zelfmoord. Vele jaren later probeert Erin het nog steeds te verwerken.
Praten was verboden
“Kleine meisjes die misbruikt, bedreigd en gedwongen werden om jarenlang hard te werken. Voor het eerst onthult een boek de gruwelijke kinderarbeid bij de nonnen. Onder het toeziend oog van de Nederlandse overheid werden duizenden meisjes in katholieke opvanghuizen geplaatst, om ze te beschermen. De Zusters van de Goede Herder lieten ze echter dwangarbeid verrichtten in wasserijen en naaiateliers. De meisjes mochten niet naar school. Praten was verboden. Ze werden vaak in donkere cellen opgesloten of moesten hun eigen braaksel opeten. Vluchten werd afgestraft”, tekende Wiek Hart de ervaring op van mensen die ze interviewde voor het boek.
Wieke Hart (1971) studeerde taal- en literatuurwetenschap in Tilburg. Haar studentenhuis werd het ‘klooster’ genoemd en bleek een opvangtehuis voor kinderen en ongehuwde moeders te zijn geweest. Zelf pleegmoeder van enkele kinderen, kon ze zich niet voorstellen dat de nonnen zo wreed omgingen met deze kwetsbare kinderen.
Onthullingen
Maria Genova, schrijfster van onder meer de bestseller ‘Het Duivelskind’, las het manuscript van Wieke en was zo geschokt dat ze besloot om de Nederlandse slachtoffers op te sporen. Dat resulteerde in hartverscheurende onthullingen over het lot van zo’n 15.000 meisjes. Ze werden door de overheid geplaatst in opvanghuizen in Zoeterwoude, Tilburg, Velp en Almelo om ze te beschermen, maar bij de nonnen begon pas hun echte hel. Zelfs na 1970 zaten meisjes nog in dat soort troosteloze tehuizen en kregen de meest onmenselijke straffen.
Onder de pet
In het boek vertellen ze hoe de katholieke kerk deze kwalijke zaken zo lang onder de pet wist te houden. Maar ze vertellen ook over de psychische impact van deze jarenlange geweldplegingen en hoe dit de rest van hun leven heeft getekend.
Jaren last gehad
Zoals de ervaring van Carina (67): “Ik kreeg elke dag kalmeringsmiddelen. De nonnen zeiden dat het tegen epilepsie was, maar ik had helemaal geen epilepsie. Ze vonden het gewoon makkelijker als we gedrogeerd waren.” Of die van Anita (67): “Mijn man was verbijsterd toen hij de cel zag waarin ze ons opsloten, met een klein doorgeefluikje voor het eten en tralies voor het raam. Net een echte gevangenis.” Marion (66) vertelde aan de schrijfsters: “Beneden aangekomen stond er een non met gekruiste armen me op te wachten en zij zei: “Omdat je stout bent geweest, is je moeder dood.” Zes jaar was ik en geloof me, ik heb hier heel wat jaren last van gehad.”
Strafkind Gevangen bij de nonnen telt 240 pagina's, heeft ISBN: 97890 8975 579 7 en kost € 18,99. Het boek wordt uitgegeven door Uitgeverij Just Publishers.
